Home Photo

Home Photo
Happy New Year 2019

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
กว่าจะมาสวัสดีได้ก็ผ่านไปถึง 15 วันแล้ว
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
แต่เราก็ยังมีอีก 11 เดือนครึ่งที่เหลืออยู่ให้ได้ทำอะไร ๆอย่างที่ใจปรารถนา
ขอส่งความรู้สึกดี ๆ ส่งแรงกายและแรงใจ และความเบิกบานเป็นสุขถึงเพื่อนอ่านทุกคนค่ะ

ลงภาพวาดหมายเลข 5 ซึ่งเป็นภาพเล็กหรือภาพลองวาดในกระทู้ "บทกวีบนแคนวาส"แล้วนะคะ

จัสมิน
15 มกราคม 2562


16.3.55

ชะตากรรม Face Of Destiny (ไซตีคอนเก้า)

Psyche before Aphrodite Throne


ไซคีหมดแรงทรุดลง คงตายพร้อมโศกเศร้า
หากดวงใจอ่อนล้ากลับติดปีกบินไกล
ผ่านสายธารสีเงินอันกลีบดอกไม้สีทองล่องไหล
อีรอส... อีรอส มารับวิญญาณฉันด้วยหนา
กระซิบโหยหาไม่ทันขาดคำ คะมำทรุดล้ม
สิ้นสติสมประดีบัดนั้น


เขาผู้เป็นที่รัก ชายผู้ห่วงหา น้ำตารินไหล
ร่อนลงประคับประคองอุ้มร่างไซคีสู่สรวงสวรรค์
จากนั้นจำหายตัวไปไม่อาจให้เห็น


ไซคีฟืิ้นตื่น แม้งุนงงยังคงฝืนกายออกเดินทาง

เธอร้องขอความช่วยเหลือจากแพน
เจ้าแห่งป่าเขาลำเนาไพร และการไล่ล่า
เทพแห่งคนเลี้ยงแกะและปศุสัตว์

"เจ้าเป็นคน ส่วนคนที่เจ้ารักนั้นเป็นเทพ
เจ้าต้องพิสูจน์รักให้แจ้งชัด
สวรรค์จักเหลียวมองเจ้าบ้าง"

"ความงามที่ข้าไม่ได้ร้องขอ ต้องชดใช้อีกเท่าไรถึงเพียงพอ
โศกเศร้าที่บั่นทอนกัดกร่อนเจียนตาย ไม่มีความหมายใดหรอกหรือ


แม้เทพดิมิเทอร์ เทวีแห่งธัญพืชและความอุดมสมบูรณ์
ผู้กำหนดฤดูกาลที่มีผลต่อความเป็นความตายของมนุษย์
ยังปฎิเสธไม่ยื่นมือเข้าช่วยด้วยเกรงอโพรไดธ์เทวีแห่งความงาม

เช่นเดียวกับเทวีฮีรา เจ้าแห่งการแต่งงาน

เทพทั้งสองให้ข้าเข้าเฝ้าเทพมารดาของอีรอสเพื่อขออภัยโทษ
ข้าต้องขออภัยโทษเพราะความงามที่ข้าไม่ปรารถนาอย่างนั้นหรือ
โชคชะตา !

ขณะข้าต้องการความช่วยเหลือ กลับได้รับแต่คำแนะนำ !

ไม่มีทางเลือกอื่นใด จำต้องเผชิญหน้ากับต้นเหตุแห่งปัญหา"


...

คิวปิดเฝ้ามอง อา ดูนั่น !
ไซคีที่รักแห่งเรา เข้าเฝ้าพระมารดาผู้แค้นโกรธขออภัยโทษ
ถูกโบยตีกระนั้นยังไม่สาสมพระทัยอาฆาต
มุ่งมาดให้เธอลำบาก รับหน้าที่ยากเย็นเกินกว่ามนุษย์มนาใดจักทำได้

ภารกิจนี้จะนำเธอสู่การลงทัณฑ์น่าครั่นคร้าม !


แยกเมล็ดธัญพืชทั้งหมดออกจากกันก่อนยามเช้าจะมาถึง !
ไซคีงกเงิ่น แม้เป็นไปไม่ได้แต่จักพยายามทำมันไป
เธอค่อยๆแยกเมล็ดข้าวสาลี บาร์ลี่ย์ ไรน์
รวมทั้งเมล็ดถั่วเมล็ดงาจากทั่วเขตคาม ไม่วางมือ

ดึกดื่นหนักหนา ดวงตาไซคีหรี่ปรือ
"ความตายอาจเป็นรางวัลยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับคนจนตรอก"
ไม่ช้าดวงตาก็ปิดสนิทร่วงฟุบหลับไปกับน้ำตา สู่นิทราผู้การุณย์

...

หนึ่งหยดอัสสุชลจากดวงตาอีรอสผู้เฝ้ามองตกลงสู่พื้น
ฝูงมดแตกตื่นออกจากรัง

เทพแห่งรักและเสน่หาสะอื้นไห้
ปัญหาอันใด จำหาทางช่วยด้วยสมเพชเวทนา

ฝูงมดไม่รั้งรอ แยกเมล็ดธัญพืชเสร็จก่อนรุ่งสาง



อโพรไดธ์เกรี้ยวกราดตวาดลั่นด้วยผิดคาด
มัวตัวสั่นงันงกอยู่ทำไมไซคี
รีบออกเดินทางสู่ทุ่งกว้างที่แกะขนทองคำออกเล็มหญ้า
เจ้าจงนำขนแกะกลับมาบรรณาการเรา !




*


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น