Oil on canvas by Irene Sheri
ในหมอก
ดูฉันซี
Misty
Words & Music by Erroll Garner & Johnny Burke
Look at me, I'm as helpless as a kitten up a tree,
And I feel like I'm clinging to a cloud;
I can't understand, I get misty just holding your hand.
Walk my way and a thousand violins begin to play
or it might be the sound of your hello,
That music I hear, I get misty, the moment you're near.
Can you say that you're leading me on,and it's just what I want you to do.
Don't you notice how hopelessly I'm lost?
That's why I'm following you.
On my own, would I wander through this wonderland alone,never knowing my right foot from my left,
my hat from my glove?
I'm too misty and too much in love.
ในหมอก
ดูฉันซี
ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่ผิดลูกแมวติดอยู่บนต้นไม้
รู้สึกคล้ายๆเกี่ยวเกาะอยู่กับก้อนเมฆ
ฉันไม่เข้าใจ
ทำไม ฉันหลงเข้าไปในหมอก เมื่อเธอจับมือ
รู้สึกคล้ายๆเกี่ยวเกาะอยู่กับก้อนเมฆ
ฉันไม่เข้าใจ
ทำไม ฉันหลงเข้าไปในหมอก เมื่อเธอจับมือ
เดินบนทางของฉันเถิด
ไวโอลินนับพันทันใดบรรเลง
หรือเสียงเพลงที่ได้ยินเป็นเสียงทักทายของเธอ
ฉันหลุดเข้าไปในหมอก เมื่อมีเธอ
ไวโอลินนับพันทันใดบรรเลง
หรือเสียงเพลงที่ได้ยินเป็นเสียงทักทายของเธอ
ฉันหลุดเข้าไปในหมอก เมื่อมีเธอ
พูดเถิดว่า เธอหว่านล้อมชักพาฉันมา
ฉันปรารถนาให้เธอทำเช่นนี้รู้ไหม
เห็นหรือยัง...
ฉันหลงทางอย่างสิ้นหวัง ทั้งยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
นี่ละทำไม ฉันจึงตามเธอมา
ฉันปรารถนาให้เธอทำเช่นนี้รู้ไหม
เห็นหรือยัง...
ฉันหลงทางอย่างสิ้นหวัง ทั้งยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
นี่ละทำไม ฉันจึงตามเธอมา
เพียงลำพัง
จะท่องโลกแสนอัศจรรย์นี้ได้ไหม
ไม่รู้แม้เท้าใดขวา เท้าใดซ้าย
ไม่รู้แม้เท้าใดขวา เท้าใดซ้าย
นี่เป็นหมวก นั่นถุงมือ
ฉันหลงอยู่ในหมอก และตกอยู่ในห้วงรัก
*
\http://www.youtube.com/watch?v=rPOlakkBlj8Words & Music by Erroll Garner & Johnny Burke
Look at me, I'm as helpless as a kitten up a tree,
And I feel like I'm clinging to a cloud;
I can't understand, I get misty just holding your hand.
Walk my way and a thousand violins begin to play
or it might be the sound of your hello,
That music I hear, I get misty, the moment you're near.
Can you say that you're leading me on,and it's just what I want you to do.
Don't you notice how hopelessly I'm lost?
That's why I'm following you.
On my own, would I wander through this wonderland alone,never knowing my right foot from my left,
my hat from my glove?
I'm too misty and too much in love.
*
เพลงนี้ฟังครั้งแรกที่บ้านเนิ่นนาน ร้องโดย Nat King Cole
ตอบลบน่าเสียดายที่หาเวอร์ชั่นดั้งเดิมที่เป็นเสียงผู้ชายไม่ได้
แต่ที่ Ella Fitzgerald ร้องไว้ก็ไพเราะมากแบบผู้หญิงร้อง
ลองฟังดูนะคะ อาการเปราะบางอย่างเป็นสุข
เป็นยังไง
^^
ลิงค์เพลงอยู่ในกระทู้เลยค่ะ Ctr & click ก็ฟังได้เลย
*
เพลงเพราะ อยากฟังเวอร์ชั่นผู้ชายร้อง
ตอบลบผู้หญิงร้องหวานไหว คำซื่อ เปราะบาง อ่อนโยนที่สุด
ชื่อไทย ยอมตามไป
^^
ยอมจัสเหมือนกันเรื่องหาภาพ
เหมาะเจาะลงตัวแล้วก้อสวยยยที่สุด
สวยสำหรับบทกวีที่เขียน งานแปลงานเขียนจัสทุกชิ้น
เข้ามาฟังมาอ่านแล้วชื่นใจจัง
คิดถึงสุดๆ
เป็นห่วงด้วยค่ะ
คิดออกแล้ว!!!!! การเชื่อมโยงทางความคิดที่จัสชอบพูด
ตอบลบคีย์เวิร์ด ความรู้สึกร่วม นำเสนอ ถ่ายทอด
"ช่วยตัวเองไม่ได้" Helplessly lost
เมื่อคนส่วนนึงทุกข์ที่สุดทั้งที่ญี่ปุ่น ที่ภาคใต้
ไปเขียนทักทาย คิดออกเลย
ช่วงเวลาที่คนอ่อนแอ คนซื่อตรงที่สุด
ความจริงในเรื่องเล่า
เรื่องเล่าในความจริง
และแน่ๆคนเล่า
^^
ศศิเก็ตแล้วใช่มั้ยคะจัส
แล้วจัสจะเข้ามาบอกว่า ศศิเก่งจัง
อิ
^^
ตอบลบยิ้มซะตาหยียังงี้
ตอบลบศศิจะรู้มั้ย
ว่าถูกเหรอไม่ถูก
ศศิไปบอร์ดประพันธ์สาสน์มา ประทับใจเพื่อนๆพี่น้องจัสแล้วก้อบทกวีหลายบท
ตอบลบบทที่ศศิเอามาลง ประทับใจถ้อยคำ บทกวีที่เขียนร่วมทำให้ใจอ่อนโยนจิงๆ
คงเรียกว่าสนุทรัย์ทางอารมณ์ ที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นกับศศิ อิ
...............
เข้ามาอ่านในหมอก
เดี๋ยวเธอต้องเดินทางสู่เมืองสายหมอก
สายหมอกทำให้คิดถึงฤดูหนาวหวานๆที่สวนสายลม
คิดถึงบึงบัว ยามเช้า หนาวหนาว และกาต้มน้ำชาในเตาถ่าน
...
ยามเช้าเขาเข้ากวาดลาน เปิดเพลงหวานหวาน
พลิ้วผ่านหน้าต่างบ้านดิน
เพลงนี้เพลงใครในพิณ เสียงแผ่วแว่วยิน
เชิญเขาเข้าท่องจินตนา
พลิ้วไปคล้ายกลีบเฟื่องฟ้า ผ่านพรมลานหญ้า
ผกข้ามขอบฟ้า ป่า ทะเล
สู่สรวงสวรรค์หันเห สู่ความสนเท่ห์
สู่ปีกสีขาวฝูงนก
ข้ามผ่านคืนขลาดหวาดวิตก ผ่านใจร้างรก
แต่งเเต้มเช้าให้เต็มเช้า
แดดเช้าไล่คว้าหาเงา ประดับใจเขา
ประโลมด้วยเพลงบางเพลง
...
บทกวีบทนี้แทนความรู้สึกศศิเวลาอ่านบทกวีแลัวก้อฟังเพลงค่ะ
อยากจะเดินทางไปสวนบางสวน ^^
^^ ขอบคุณสะสิมาก ทำให้บ้านมีชีวิตชีวา
ตอบลบอ่านแล้วก็ยิ้มค่ะ นึกถึงใครต่อใครหลายคน
งานจัสที่นี่คงไม่พอให้ศศิอ่านแล้วใช่มั้ย
เลยต้องไปหาอ่านเอาที่โน่น
จัสจะบอกให้ บทกวีเขียนร่วมในกระทู้ที่โน่นมีเจ๋งๆเยอะเลย
แล้วก็หลากหลายด้วย
ถ้าปล่อยไว้ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายสุดๆ
มีคนมาช่วยเก็บแล้ว ^^
*
ยามเช้าเขาเข้ากวาดลาน เปิดเพลงหวานหวาน
ตอบลบพลิ้วผ่านหน้าต่างบ้านดิน
เพลงนี้เพลงใครในพิณ เสียงแผ่วแว่วยิน
เชิญเขาเข้าท่องจินตนา
พลิ้วไปคล้ายกลีบเฟื่องฟ้า ผ่านพรมลานหญ้า
ผกข้ามขอบฟ้า ป่า ทะเล
สู่สรวงสวรรค์หันเห สู่ความสนเท่ห์
สู่ปีกสีขาวฝูงนก
ข้ามผ่านคืนขลาดหวาดวิตก ผ่านใจร้างรก
แต่งเเต้มเช้าให้เต็มเช้า
แดดเช้าไล่คว้าหาเงา ประดับใจเขา
ประโลมด้วยเพลงบางเพลง
บทกวีเขียนร่วม *ในหมอก* โดย *หทัยสินธุ*
*
ฉันไม่เข้าใจ แค่จับมือกับเธอ ฉันก็หลงเข้าไปในหมอก
ตอบลบ