photo by JintaAksorn
คนติดบ้านกำลังเตรียมตัวเดินทาง เดือนพฤษภาต้องเดินทางไปงานแต่งงานที่ออสเตรเลีย ไปกันทั้งครอบครัวเลยทีเดียว
ฤดูกาลในซีกโลกใต้กลับกันกับซีกโลกเหนือ เดือนพฤษภาในยุโรปเป็นเดือนดอกไม้บาน แต่ที่ออสเตรเลียเป็นฤดูใบไม้ร่วง งานแต่งงานในฤดูใบไม้ร่วง สีสวย
photo by Nagamonฉันเป็นคนติดบ้าน ยามห่างบ้านยาวนาน ได้เรียนรู้ความจริงแท้ อาหารอร่อยที่สุดอยู่ที่บ้าน
เพราะโหยหารสชาติกลิ่นอายอาหารในบ้านที่เราเคยคุ้นมาตั้งแต่เกิด ทำให้ต้องเรียนรู้เรื่องทำกับข้าว ผ่านการพูดคุยโทรศัพท์ การเขียนถึงกันระหว่างแม่ลูก ฉันรวบรวมสูตรอาหารของยายกับแม่ไว้กับตัว และส่งต่อให้ใครๆอีกหลายคน โดยเฉพาะคนที่ทำอาหารให้เราทาน บ่อยครั้ง อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมคนรู้จักและคนใกล้ชิดหลายๆคน ถึงออกไปเที่ยว ไปทานอาหารนอกบ้านกันบ่อยครั้ง แน่นอน ฉันออกไปเปลี่ยนรสชาติและบรรยากาศเป็นครั้งคราว และทุกคราวเป็นกรณีที่พิเศษ
by Nagamonทำบ้านเราให้เป็นสถานที่น่าอยู่ บรรยากาศและสิ่งแวดล้อมสบาย ๆ ทำให้เราอยู่ติดบ้าน บ้านไม้หลังเล็กก็เป็นบ้านในฝันได้ถ้าสะอาดและสวยงามอย่างเรียบง่าย ความงามสามัญไม่ฉูดฉาด ทำให้ไม่เบื่อ ชอบต้นไม้ ก็หาต้นไม้มาแขวนไว้ที่ชายคา โยนหมอนสีสดลงบนเสื่อ ผูกเปลญวนไว้นอนอ่านหนังสือ เราสามารถทำให้ระเบียงเล็ก ๆ เป็นสวรรค์น้อย ๆ ของเราและใครต่อใคร ถ้าเราอยากทำ
สำคัญอยู่ที่เราทำด้วยความรัก
by Nagamon
บ้าน ไม่ได้มีแต่เสียงหัวเราะหรอก บ้านบรรจุไว้ด้วยทุกเสียง ทุกอารมณ์ความรู้สึก และทุกสิ่งที่มากับชีวิต บ้านหายใจผ่านลมหายใจของคนในบ้าน บ้านทุกหลังที่ถูกทอดทิ้ง ทรุดโทรมแห้งแล้ง ไม่ว่าจะหรูหราราคาแพงสักแค่ไหน ก็เป็นได้เพียงสถานที่ไร้วิญญาณ
เสียงเพลงมีที่ไป เพราะมีใครบางคนฟัง
แสงและเงาราวเต้นรำ เพียงใครสักคนมอง
ใช่ บางครั้ง เพลงแจ๊สที่แบมบูบาร์ โอเรียลเต็ลริมเจ้าพระยามีชีวิตชีวากว่า เพราะเล่นสดโดยนักดนตรีมีฝีมือและนักร้องที่เดินทางมาไกล บางคืนได้เหงื่อซึมขณะฟังแจ๊สที่บราวน์ชูการ์ หรือเริงร่าบนฟลอร์ในผับชื่อดังย่านสุขุมวิท สนุกสนานจนไม่อยากกลับ
จัดงานที่บ้านสักครั้งในหน้าหนาว เต้นรำใต้เดือนดาว ปลูกราตรีสักต้นให้กระจายกลิ่นหอมทั่วบริเวณ ตัดเถาเล็บมือนางดอกพรูวางพาดไว้บนราวม่าน ห้องจะอวลหอมโดยไม่ต้องซื้อหาดอกไม้แพง ๆ
แต่...กุหลาบช่อใหญ่ในแจกันใบโต ทำให้ค่ำคืนเป็นช่วงเวลาสุดพิเศษ
เสียงเพลงมีที่มา จากใครคนหนึ่งเพื่อใครอีกคน หรือ หลายคน
ด้วยเหตุนี้ เสียงเพลงจึงมีที่ไป
ในบ้านของเรา
*****
น้ำต้องเค็มเท่าทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เจดีพูด
ตอบลบคำพูดกุ๊กวันหยุดทำให้จัสหัวเราะก้าก
เจดีเก่งเรื่องทำสปาเก็ตตี้ด้วยซีอสสูตรดั้งเดิมหลากหลาย
แล้วก็อร่อยอย่างเหลือเชื่อทุกครั้งไป
สักวันจะรวบรวมสูตรไว้ @gantongtonglom
คำพูดเจดีเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดงานเขียน"ชีวิตติดบ้าน"ชิ้นนี้ค่ะ
^^
Thanks Bro.
หนุ่มบ้านนี้มีอารมณ์ขัน ละเอียดอ่อนโยน
ตอบลบจิงๆมีทุกอย่างที่จัสมีนั่นแหละ
ที่เจดีพูดทำให้จัสเขียน"ชีวิตติดบ้าน"
แต่แรงบันดาลใจศศิว่าเป็นคุณแม่เนอะจัส
จัสกำลังคิดถึงคุณแม่มากๆเห็นโดยไม่ต้องสังเกต
คุณยายก้อด้วย
คนที่เราบูชามีอิทธิพลกับเราเนอะจัส
ไม่ได้จะพูดให้จัสยิ่งเศร้า ก้อตอนนี้จัสเศร้าๆเงียบๆแล้วก็พูดถึงท่านบ่อยๆ
ไม่ว่ายังไงงานเขียนจัสก็ออกมาเป็นภาพขัดเจนแจ่มใสสวยงามเสมอ
แล้วก้อไม่ pretense
จัสว่าเขียนงานไม่มีชั้นเชิง ไม่มี tactic
ศศิว่าจัสเป็นจัส ไม่ใช่ไม่มี แต่เลือก ไม่ใช้
งานเขียนสไตล์ใครก้อเป็นคนนั้นนั่นแหละ!
ศศิ อ่านงานบางที่ๆเขียน เหมือนในละครทีวี
ไม่มีเรื่องไร เหมือนละคร เนียนเพราะจุดยืนชัดเจน
ความรู้สึก กลายเป็นเกม ใช้ทฤษฎีเยอะแยะที่มีไว้ให้หยิบฉวย
จุดประสงค์ของคนเขียนแต่ละคนก้อไม่เหมือนกัน
อย่างจัส อย่างพีเจ กับอีกหลายๆคน รักการเขียน เพราะเป็นนักอ่านมานานมาก
แต่อีกส่วนนึง ก็เป็นการระบาย มุ่งเฉพาะคนอ่านเป็นคนๆหรือเป็นกลุ่ม
ไม่เหมือนกันเนอะคะ
ก้อคนเราเหมือนกันซะที่ไหน
เรื่องรวบรวมบ้านสวนและครัวไว้ในก้านตอง ศศิชอบใจค่ะ
อยากอ่านเต็มที่แต่อย่ารีบเลยเนอะ
ตอนนี้ยังวุ่นๆมีเรื่องงานแต่งงานแจน
แจนก้อยุ่งเหมือนกัน จะรออ่านค่ะ
อยู่กับจัส อ่านงานพีเจ ศศิก้อช่างคิดไปด้วย
รักจัสเนอะคะ
มาอ่านแล้วค่ะศศิ
ตอบลบพูดถึงความเค็มของเมดิเตอร์เรเนียน จัสก็ไม่พูดให้กระจ่าง
เจดีว่า น้ำที่ต้มเส้นสปาเก๊ตตี้ต้องเค็มเท่านั้น
เวลาทำ ชิมกระทั่งน้ำต้มเส้น
ถึงได้ออกมาอร่อยทุกที
ลูกกำพร้าแม่ก็อย่างนี้ เดี๋ยวนี้อยากทานอะไรอร่อย
ก็ต้องทำทานเอง
เป็นความจริงค่ะ กำลังคิดถึงคนที่ทิ้งเราไว้ข้างหลัง
ทิ้งเราไว้ในโลก
*
แวะมาทักทายจัส พร้อมคำขอโทษที่ห่างหายนะคะ
ตอบลบอ่านชีวิตติดบ้าน ของจัสแล้วชอบมากค่ะ
เห็นอาหารแล้วคิดถึงรสชาติของมันนะ สักวันเราคงได้ไปทานด้วยกันอีกนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ
ไม่ต้องขอโทษค่ะ ดีใจที่นะกะชอบชีวิตติดบ้านที่เพิ่งเขียน
ตอบลบวันนี้เพื่อนมาเต็มเลย ที่จริงชวนออกไปข้างนอก แต่จัสไม่พร้อม
เลยชวนมาบ้านซะเลย ชีวิตติดบ้านจริง ๆ ค่ะ
สนุกมาก เสียงดังลั่นเลย ถ้าไปที่อื่น เสียงเพื่อนคงไม่ดังได้ขนาดนี้
เสียดายที่ปีนี้เราไม่ได้ทานด้วยกันที่ร้านสุดโปรด
ไม่ได้ไปเทศกาลหนังสือด้วยกัน
แต่เราจะได้ไปทานด้วยกันอีกแน่ค่ะ
จะให้ดี มาทานที่บ้านจัสซีคะ จะได้สมกับ"ชีวิตติดบ้าน" ^^
ค่ำนี้เพื่อนชมว่าบ้านสวย :)
คิดถึงเหมือนกันค่ะ
แล้วจัสทำอาหารอะไรบ้างคะ นะกะจำได้ว่าจัสมีเมนูอาหารแสนอร่อยหลายอย่างมาก
ตอบลบไม่ว่าจะสตูว์เนื้อหรือไก่ นึกถึงรสชาติที่นะกะเคยชิมแล้วก็น้ำลายสอ
นะกะคงต้องหาโอกาสไปชิมที่บ้านจัสอีกครั้งให้ได้ค่ะ
ส่วนร้านโปรดของเรายังไม่หนีไม่ไปไหน งานหนังสือยังจัดต่อในเดือนตุลา
เรานัดกันครั้งหน้าก็ได้นี่เนอะ เราจะได้ชิมซีซาร์สลัดจานโปรดกันนะคะ
พูดแล้วหิวจังค่ะจัส
ปกติ มาลัยทำอาหารให้มะลิทานค่ะ แต่เมื่อวานเพื่อนโทร.มาชวนให้ออกไปทานข้างนอกปุบปับ จัสไปไม่ได้ เลยชวนมาทานที่บ้าน รู้เรื่องตอนห้าโมงครึ่งเลยใช้วิธีซื้อเจ้าอร่อยเข้ามาทานกันค่ะ
ตอบลบจัสหรือเจดีทำอาหารเฉพาะวันอาทิตย์หรือวันหยุดมาลัย
จัสนึกถึงเทศกาลหนังสือ เลยนำรูปมาลง ขาดรูปก๋วยเตี๋ยวราดหน้าทะเล
นะกะจำได้มั้ยว่าอร่อยแค่ไหน จัสว่าจะเอามาเติมแต่หากระทู้ยังไม่เจอ
*
มาขำจัสที่บอกว่า ปกติมาลัยทำอาหารให้มะลิทาน
ตอบลบอ่านแล้วนะกะยิ้มเลยค่ะ
ส่วนรสชาติของราดหน้าทะเล แค่นึกก็อยากทานแล้วค่ะ
เอาไว้งานหนังสือครั้งหน้าเราไปกันนะคะ