เกิดโกลาหลขึ้นกับข้า...
ซึ่งคลั่งบ้าพัดกระหน่ำพายุโหม
คลื่นทะเลภายในกระแทกหินครืนโครม
ซึ่งขัดแย้งเข้าจู่โจมกระทันหัน
โอ...สาวน้อยผู้งดงาม
เจ้าหรือคือผู้ข้าจักลงทัณฑ์ ตามบัญชาพระเทพมารดร
ลูกธนูแหลมคม ปลายอาบหวานขม
จักแล่นจากแหล่ง ทิ่มแทงหฤทัย
เพื่อเจ้าจักคลั่งไคล้ หลงใหลชายโฉดอัปลักษณ์
ความงามนี้หรือสมควรแลกริษยา
อันสถิตสถาน ณ เบื้องลึกแห่งเทพมารดาอโพรไดธ์เทวี
ไซคี นามนี้ความหมายล้ำลึก นามเจ้าเหมาะสม
ลมหายใจสุดท้าย...ก่อนตาย
ปราศจากเจ้า...
ข้าไร้ชีวิตแม้ดำรง
หากปราศจากเจ้า
ข้า ร้างชีวาแม้ยังคง
ทำไม่ลง!
สู่เส้นทางอัปยศ!
ข้าจักไม่ส่งเจ้าไป!
ตระหนกตกประหม่า ปลายศรทิ่มแทงองค์เอง
ข้าคงตั้งใจมิได้กลัวเกรง จิตไร้สำนึกบงการให้บุ่มบ่าม
ผลีผลามด้วยฤทธิ์รักซาบซ่าน สะท้านฤดี...
ไซคี ข้ามีชีวิตโดยปราศจากเจ้าไม่ได้
เล่นตลกใยโชคชะตา
พระเทพมารดาทรงไว้วางพระทัย หากลูกทรยศ
กบฎต่อหน้าที่ ทรพีจัญไร ปฎิเสธภารกิจมอบหมาย
ลูกประสงค์ความตาย หายนะจักมาถึงมิช้า
ความรัก
หญิงตรงหน้า
ข้า...มืดบอดแล้วถูกผิด
สิ้นคิด! ต่อแต่นี้จักต้องชดใช้ ตราบนิรันดร์กาล
ไซคี
มีหรือละทิ้งเจ้า
ปีกแห่งรัก จักติดตามดุจเงา
พิภพโลก! นรก! สวรรค์!
ข้าจักติดตามเจ้าไป
ด้วยอสงไขยแห่งรักและเสน่หา
แม้เจ้าไม่อาจเห็นข้าด้วยดวงตา
แต่เจ้าจักยลรอยเท้าข้า เจ้าของนามความรัก
จากที่นี้จนสุดแผ่นฟ้าแผ่นดิน
ในยามสงบสงัด...
เจ้าจักสดับเสียงปีกแห่งรัก กระพือสบัดอยู่ไม่ห่าง
โอ พระเทพมารดร ลูกสะท้อนในอก
ช้ำชอกฟูมฟก สะทกหวั่นอุปสรรค
จักก้มหน้าก้มตา รับโทษานุโทษมหันต์
แม้สุดไหวหวั่น บูชายัญรัก
โง่เง่า! มัวเมา! เขลาขลาด!
ขณะลูกติดตามไซคี
ปีกดำแห่งอกตัญญูู จักติดตามลูกไป
เช่นเงา
น้ำตาข้า ตกต้องร่างไซคี
เบื้องอุระเธอเปียกโชกด้วยหยดเศร้า
จากดวงตาเฝ้ามองแห่งเรา
สาวน้อยลืมตาตื่น
...ไฉนเจ้าจักรู้...
ไฉนแลดูจักเห็น
ผู้ใดจักบอกกล่าว ข้าหรือจักบอกเล่า...
ความรักที่ข้ามีต่อเจ้า
เริ่มต้นด้วยน้ำตาหมื่นหยด ไซคี
~
ตอนสาม"คิวปิดรำพึง"ค้นคว้าจากตำนานเทพปกรณัมกรีกและโรมัน
ขอบคุณคนวางแรงบันดาลใจให้เกิดงานเขียนชุด"ไซคี"
*
ซึ่งคลั่งบ้าพัดกระหน่ำพายุโหม
คลื่นทะเลภายในกระแทกหินครืนโครม
ซึ่งขัดแย้งเข้าจู่โจมกระทันหัน
โอ...สาวน้อยผู้งดงาม
เจ้าหรือคือผู้ข้าจักลงทัณฑ์ ตามบัญชาพระเทพมารดร
ลูกธนูแหลมคม ปลายอาบหวานขม
จักแล่นจากแหล่ง ทิ่มแทงหฤทัย
เพื่อเจ้าจักคลั่งไคล้ หลงใหลชายโฉดอัปลักษณ์
ความงามนี้หรือสมควรแลกริษยา
อันสถิตสถาน ณ เบื้องลึกแห่งเทพมารดาอโพรไดธ์เทวี
ไซคี นามนี้ความหมายล้ำลึก นามเจ้าเหมาะสม
ลมหายใจสุดท้าย...ก่อนตาย
ปราศจากเจ้า...
ข้าไร้ชีวิตแม้ดำรง
หากปราศจากเจ้า
ข้า ร้างชีวาแม้ยังคง
ทำไม่ลง!
สู่เส้นทางอัปยศ!
ข้าจักไม่ส่งเจ้าไป!
ตระหนกตกประหม่า ปลายศรทิ่มแทงองค์เอง
ข้าคงตั้งใจมิได้กลัวเกรง จิตไร้สำนึกบงการให้บุ่มบ่าม
ผลีผลามด้วยฤทธิ์รักซาบซ่าน สะท้านฤดี...
ไซคี ข้ามีชีวิตโดยปราศจากเจ้าไม่ได้
เล่นตลกใยโชคชะตา
พระเทพมารดาทรงไว้วางพระทัย หากลูกทรยศ
กบฎต่อหน้าที่ ทรพีจัญไร ปฎิเสธภารกิจมอบหมาย
ลูกประสงค์ความตาย หายนะจักมาถึงมิช้า
ความรัก
หญิงตรงหน้า
ข้า...มืดบอดแล้วถูกผิด
สิ้นคิด! ต่อแต่นี้จักต้องชดใช้ ตราบนิรันดร์กาล
ไซคี
มีหรือละทิ้งเจ้า
ปีกแห่งรัก จักติดตามดุจเงา
พิภพโลก! นรก! สวรรค์!
ข้าจักติดตามเจ้าไป
ด้วยอสงไขยแห่งรักและเสน่หา
แม้เจ้าไม่อาจเห็นข้าด้วยดวงตา
แต่เจ้าจักยลรอยเท้าข้า เจ้าของนามความรัก
จากที่นี้จนสุดแผ่นฟ้าแผ่นดิน
ในยามสงบสงัด...
เจ้าจักสดับเสียงปีกแห่งรัก กระพือสบัดอยู่ไม่ห่าง
โอ พระเทพมารดร ลูกสะท้อนในอก
ช้ำชอกฟูมฟก สะทกหวั่นอุปสรรค
จักก้มหน้าก้มตา รับโทษานุโทษมหันต์
แม้สุดไหวหวั่น บูชายัญรัก
โง่เง่า! มัวเมา! เขลาขลาด!
ขณะลูกติดตามไซคี
ปีกดำแห่งอกตัญญูู จักติดตามลูกไป
เช่นเงา
น้ำตาข้า ตกต้องร่างไซคี
เบื้องอุระเธอเปียกโชกด้วยหยดเศร้า
จากดวงตาเฝ้ามองแห่งเรา
สาวน้อยลืมตาตื่น
...ไฉนเจ้าจักรู้...
ไฉนแลดูจักเห็น
ผู้ใดจักบอกกล่าว ข้าหรือจักบอกเล่า...
ความรักที่ข้ามีต่อเจ้า
เริ่มต้นด้วยน้ำตาหมื่นหยด ไซคี
~
ตอนสาม"คิวปิดรำพึง"ค้นคว้าจากตำนานเทพปกรณัมกรีกและโรมัน
ขอบคุณคนวางแรงบันดาลใจให้เกิดงานเขียนชุด"ไซคี"
*
ถ่ายทอดความรู้สึกคิวปิดได้ถึงใจ
ตอบลบทึ่งเนอะคะจัส
แรงไม่เบา
ตอนอ่านบทนี้ที่แรกก็นึกว่าบทนี้สุดยอดแล้ว
แต่พออ่านตอนลงบทต่อๆไปแล้ว ก็เลยยิ่งทึ่งอ่ะ
เห็นด้วย
ตอบลบว่า
แรง
ค่ะ
^^