Home Photo

Home Photo
Happy New Year 2019

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
กว่าจะมาสวัสดีได้ก็ผ่านไปถึง 15 วันแล้ว
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
แต่เราก็ยังมีอีก 11 เดือนครึ่งที่เหลืออยู่ให้ได้ทำอะไร ๆอย่างที่ใจปรารถนา
ขอส่งความรู้สึกดี ๆ ส่งแรงกายและแรงใจ และความเบิกบานเป็นสุขถึงเพื่อนอ่านทุกคนค่ะ

ลงภาพวาดหมายเลข 5 ซึ่งเป็นภาพเล็กหรือภาพลองวาดในกระทู้ "บทกวีบนแคนวาส"แล้วนะคะ

จัสมิน
15 มกราคม 2562


20.3.55

อย่างนั้นใช่ไหม (ไซคีตอนสิบ) Is That So?

By John William Godward (1861-1922)


อนิจจา ความริษยาของเทวีอโพรไดธ์รุนแรงนัก
ความชังแน่นหนักอยู่ในอกเกินแบกรับ
จึงถมทับลงกับข้าผู้สาเหตุ
ขอข้าอย่าได้เฉียดใกล้ความเกลียดชัง
และถูกกักขังอยู่ในกรงแห่งพยาบาท
นางคงไม่ปล่อยวางหากชีพข้ายังคง

ไซคียังคงก้าวเดินแม้อ่อนระโหยโรยแรง
"เห็นแล้ว! ทุ่งหญ้าที่แกะขนทองคำออกมากินหญ้าอยู่ลิบๆนั่นเอง"
เธอเร่งเท้าแล้วออกวิ่ง
เลียงหนึ่งร้องห้าม
"หยุดก่อน!"

เทพแห่งแม่น้ำเมตตาสงสาร
"ช้าๆ อย่ารีบเร่งไม่รู้คิด ชีวิตจักแหลกลาญ
แกะขนทองคำดุร้ายนัก รอให้พวกมันกินหญ้าจนอิ่มหนำ
แล้วย้ายไปนอนพักใต้ร่มไม้ด้านโน้นเสียก่อน
เจ้าค่อยรีบร้อนเก็บขนแกะร่วงหล่นและติดอยู่ตามเปลือกไม้
ทุกสิ่งดำเนินไปอย่างมีจังหวะ เจ้าต้องจับจังหวะนั้นให้ได้
แล้วเจ้าจะปลอดภัย"


*


อโพรไดธ์ เทวีแห่งความงามโกรธเกรี้ยวเมื่อไซคีนำขนแกะทองคำมาบรรณาการ
อื่นใดนางไม่ต้องการนอกจากความเสื่อมทรามตกต่ำของไซคี

"เจ้าจงเดินทางไปยังดินแดนใต้พิภพ รู้จักไหมไซคี
ผู้คนเรียกว่าแดนมฤตยูอย่างไรเล่า
เจ้าต้องไปหาธิดาเรา เข้าเฝ้าเพื่อรับกล่องความงามจากนาง
แล้วนำมาให้ข้า"

ทางเดียวที่จะไปถึงแดนมฤตยูมีทางเดียวคือตาย !
และข้าไซคีจักยอมพลีชีพเพื่อภารกิจนี้
จักได้พบเขาผู้ที่ข้ารักสักที หรือแค่บางที
ขึ้นสู่ยอดหอคอย
จากที่นี่ ข้าจักทิ้งตัวลงไป !

"ไซคี อย่า !" หอคอยห้ามเธอไว้
"ยังมีทางอื่นที่ทำได้ เจ้าจงฟังไว้ให้ถ้วนถี่
จงไปอย่างคนมีชีวีและกลับมาพร้อมชีวา
จำไว้ ! อย่าดื่มกินสิ่งใดเมื่ออยู่ใต้พิภพ
มิเช่นนั้นเจ้าจักพบจุดจบไม่อาจหลบพ้น"


*

นี่รอยเท้าระเกะระกะ ใครหรือลอบตามมา
เธอผู้กังขามองเขม้น

ไซคี ข้าอยู่ที่นี่แม้เจ้าไม่เห็น

ใยความรักช่างยากเย็น
กล้ามเนื้อ กระดูกเส้นเอ็น เจ็บปวดสุดทานทน

ไซคี สุดสายปลายทาง ข้ามิเห็นหน

ข้าจักอดทน
โออีรอส
ใช่ไหม ความรักนำมาซึ่งความเชื่อ
ความเชื่ออย่างมุ่งมั่นนำมาซึ่งศรัทธา
ศรัทธาเพียงอย่างเดียว นำมาซึ่งความรัก ความฝันและความหวัง
เหตุและผลของการมีชีวิต
โออีรอส
ศรัทธาใช่ไหมคือที่สุดแห่งรัก




*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น