"ว่าด้วยเรื่องชนเผ่า" สืบเนื่องจากที่เขียนเมื่อวาน ศศิตามไปดูที่กู่ร้องให้ก้องบล้อกบ้าน"จันทร์ตะวัน" เลยก้อปมาลงค่ะ อ่านงี้ง่ายกว่า
มกรา จัสไปเขียนว่า
ยัยน้อง
ยัยน้องจ๋า
^^
กุมภา จันมาตอบ
ขาพี่จัส
^^
(เนี่ยค่ะ เค้าคุยกันแบบชนเผ่า)
ต่อมาจันมาเขียนที่"ห้องมีไว้คุย" ว่า
พี่จัสเปิด hotmail นะคะแล้วจะไม่เชื่อสายตา ไม่สิ แล้วจะเชื่อ"สายตา"ตัวเอง
ขอบคุณทุกความดีงามในอดีต วันนี้ และอนาคต ที่ให้จันมา ...ขอบคุณนะคะ ไม่รู้จะตอบแทนยังไง
จะมาทักทายให้บ่อยๆขึ้นนะคะ มาอ่านงานดีๆ มาเสพสิ่งดีๆค่ะ^^
มีบล้อกของพี่ๆอีกหลายคนเลย เย้เย้ คงต้องทำบล้อกตัวเองให้ดีขึ้นบ้าง
ทีนี้จัสยาวเลย
พี่ จัสได้อ่านจดหมายยาวๆและสิ่งสำคัญที่รวมอยู่ข้างใน ดีใจจนน้ำตาคลอ เชื่อสายตาตัวเองมาตลอด ครั้งนี้เท่ากับการยืนยันอีกครั้ง ที่จะทำให้พี่จัสหลงสายตาตัวเองมากขึ้น
ดีจังเลยค่ะ ดีใจมาก ชื่นใจ ปลาบปลื้มจริงๆ ข่าวดีจากจันทร์มาถึงตอนพี่จัสกำลังแย่เสมอ ทำให้ลุกขึ้นมาได้
จันทร์จำตัวละคร"อิงก้า"ใน"แสงแดดในห้องใต้หลังคา"มั้ยคะ หญิงสวีดิชคนนั้นที่เฝ้าทอผ้าข้ามศตวรรษทั้งที่ไม่มีเส้นด้าย เธอคนนั้นในชีวิตจริง แรงบันดาลใจที่ก่อเกิดอิงก้า... จากไปชั่วกาล ขณะยุโรปหนาวเหน็บเกินคาด พี่จัสเลยหยุดพูด หยุดเขียน ใจมันอับเฉา หลุดออกมา แล้วกลับเข้าไปใหม่ หนีไม่หลุดค่ะ แล้วจันก็มาทำให้พี่จัสเขียนจนได้ เพราะความสุข ข่าวดีจากจันทร์ทำให้หลุดออกจากความเศร้า
จันทร์ ได้คุยกับนิ้วกลมด้วย ตอนนี้กำลังดูเธอไปเดนมาร์ค ไปคอมมูนของพวกฮิปปี้ เหล่าผู้แสวงหาสันติภาพ ชีวิตแบ่งปันที่เรียบง่าย
ทุกคนที่จันได้เจอแสดงความเชื่อในงานจัน มองแล้วเห็น ฟังแล้วได้ยิน เหมือนพี่จัส นี่คงเป็นบทพิสูจน์
ความฝันสวยงามกว่าความจริง ความฝันท้าทายความจริง ดังนั้นจึงดีที่เราฝัน ^^ ไปสู่โลกที่ดีกว่า ฝันคนเดียวอาจเป็นจริงไปไม่ได้ แต่ เมื่อมีคนร่วมฝัน ฝันจะกลายเป็นจริง
ตอนนี้มีคนพิเศษหลายคนเชื่อในตัวน้องจันทร์ที่ตอนนี้พี่จัสไม่อาจเอ่ยนาม เพราะยิ้มแก้มจะแตกอยู่แล้ว
ยัยน้องเอ้ย ... พี่จัสไม่ชอบให้ใครพูดคำนี้กับพี่จัส แต่วันนี้ พี่จัสของพูดคำนี้กับยัยน้อง “บอกแล้ว เห็นเหรอยัง” ^^
งานจันทร์เท่จริงด้วย แล้วก็กระชับจริงด้วย กลวิธีเล่าเยี่ยมยอด ถ้าจันถามความเห็นพี่จัส พี่จัสก็คงพูดไม่ผิดพี่ๆ นิ้วกลม บินหลา ศุ บุญเลี้ยง และหนุ่ม เมืองจันทร์ ^^
ตอบตรงนี้เลยนะคะ อ่านเมลยัยน้องแล้ว พี่จัสก็อยากตอบจดหมายดีๆกลับไป แล้วจะเขียนเมื่อเขียนนะคะ
ยัยน้องเอ้ย เจ๋ง!!!!!! ขอจบกู่ร้องให้ก้องบล้อกสามหน้านี้ด้วยคำของ”นิ้วกลม”... อย่าหยุดเขียนนะ จันทร์ตะวัน ^^
จันมาตอบ
ในโลกนี้จะมีคนที่ดีใจกับเราจริงๆกี่คน ขอบคุณที่พี่จัสมาเป็นหนึ่งในนั้น ..น้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนประชากรที่ได้เจอในชีวิต
คงหยุดเขียนไม่ได้เเล้วค่ะพี่จัส ปฏิเสธธรรมชาติของตัวเองอยู่นานที่สุดก็หนีไม่พ้น
กว่าจะเป็นคนๆหนึ่งอายุ 22 ที่รักการเขียนได้ ใช้เวลา ใช้ทรัพยากรมากมาย กว่าจะมีจัสมินที่เขียนกวีที่มีต้นไม้งอกออกมาได้ ..อย่างไรก็หยุดเขียนไม่ได้หรอกค่ะ ^^
จัสไปตอบ
จันทร์.. ที่จริงพี่จัสไม่ได้ทำอะไร สิ่งที่น้องจันทร์ได้ มาจากสิ่งที่น้องจันทร์มี
......
ดูซีคะดู ชนเผ่าคุยกัน ยาว จบแล้วก็ไม่รู้ว่า จันไปได้อะไรดีๆมา
ไม่ได้ค่ะ ศศิต้องรู้ให้ได้ ที่ช้าเนี่ยเพราะรอถามจัส
จันทร์ ตะวันไปชนะเลิศ Young Writer Award ของมติชนมาค่ะ ได้ไปกระทบไหล่ บินหลา สันการาคีรี ศุ บุญเลี้ยง นิ้วกลม และหนุ่ม เมืองจันทร์มาค่ะ
ได้ตัง ได้ให้หนังสือห้องสมุดโรงเรียนที่เลือก
ได้ดีใจ ภูมิใจ
บรรทัดล่างจัสได้ด้วยค่ะ ซึมอยู่เชียว แปบเดียวลุกมากรี๊ด
ขอแสดงความยินดีกับจันค่ะ
ดีใจด้วยชนเผ่าทั้งสอง
ศศิ
11/2/2012
สวัสดีค่ะ..คุณจัสมิน
ตอบลบชอบทุกถ้อยคำ...และภาพสวยมากๆ ค่ะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ
ดีใจที่แวะมาอ่านนะคะ
ตอบลบขอบคุณสำหรับคำชม
ภาพที่โน่นก็สวยนะคะ
แล้วจะแวะไปดูไปอ่านค่ะ
^^