Oil on canvas by Irene Sheriจากห้องเย็นยะเยือกบนดินแดนเย็นยะเยือก
ฉันมองผ่านหน้าต่างกระจกบานแคบและยาว ส่งสายตาไปสัมผัสแดดพฤศจิกา
นกสีฟ้า ดำผุดดำว่าย สลัดปีกขน ฝอยน้ำกระจายกลายสายรุ้งน้อย
ความสร้อยเศร้าเบาๆบาง ๆ
เควังคว้างคล้ายขนนกคล้อยลอยลม
“ทุกเช้า ใช้เวลาสักสิบห้านาที วาดรูปมาฝากกันได้ไหม”
ใครบางคนกลัวถูกลืม
ฉันออกจากห้องที่อุ่นกว่า สู่ที่โล่งที่เย็นกว่า
พู่กันชุ่มน้ำชุบสีเจือจาง บรรจงแตะแต้มบนแคนวาสใช้เวลาสิบห้านาทีนั้น คำนึงถึงเจ้าของถ้อยคำ
สรรสร้างของกำนัลแด่เขาผู้ต้องการ
ท่ามกลางฤดูใบไม้ร่วง
ใบไม้หนึ่งปลิวมาจุมพิตภาพวาด
ฉันกรีดนิ้วหยิบใบบางจากความเปียกชื้นสีส้มอมชมพู
ยกขึ้นแนบแก้ม
ก่อนวางเก็บไว้ในหน้าหนังสือ
*
ภาพชื่อ Shadow of Love
หลงใหลภาพวาดของ Irene Sheri มานาน
ตอบลบชอบจนติดตามอ่านประวัติ ยิ่งทำให้ตื่นใจเข้าไปใหญ่
เมื่อรู้ว่าศิลปินที่เกิดในเมืองโอเดสสา รัฐยูเครนคนนี้
ได้ทั้งรางวัลพร้อมคำยกย่องว่า...
เป็นศิลปินรุ่นเยาว์ที่เปล่งประกายที่สุดของรัสเซีย
วันหน้าจะเขียนเล่าให้ฟังค่ะ
*
สวัสดีค่ะจัส
ตอบลบภาพสวยมากกกกกก
แล้วบทกวีก็หวานจับใจนะกะมากค่ะ
จัสขา
นะกะชอบบทกวีมากเลยค่ะ
รู้สึกว่าหวานจับใจดีจัง พอเข้าคู่กับภาพสวยๆที่จัสหามาวางแล้ว
ก็ยิ่งสวยหวานเข้าไปอีกเลยค่ะ
สวยค่ะสวย สวยทั้งภาพแล้วก็บทกวี
ไม่ผิดหวังเลยที่เริ่มอ่านบทกวีเพราะจัส แล้วชอบ
ตอบลบศศิไม่เคยเบื่อเลย
จัสเคยเขียนเล่า ความจริงและจินตนากร
ผสมผสานเป็นหนึ่งเดียว
แต่บทนี้คงไม่ได้ใช้จินตนาการใช่มั้ย
อิ
คนอะไร หวานในเนื้อ
ภาพประกอบสวยแปลก จัสค้นประวัติ
มาเล่าเนอะคะ ศศิอยากอ่าน
จัสเล่าสนุก ได้ความรู้ด้วย
ชอบที่เขียนถึง แวน โก๊ะห์ไว้ที่โน่น
จะจรดจ่อรออ่านเนอะคะ
ศศิอยากรู้ด้วยว่าวาดภาพแนวนี้เรียกอะไร
ขอบคุณล่วงหน้าเนอะคะ
ขอบคุณนะกะค่ะ ดีใจที่ชอบ คนชอบเขียนก็อย่างนี้ ถึงจะมีคนอ่านอยู่ไม่กี่คน ก็หยุดเขียนไม่ได้ แล้วก็เป็นการฝึกฝนด้วยค่ะ คือฝึกฝนให้คิด คิดแล้วถ่ายทอด ได้ฝึกฝนวิธีการถ่ายทอด การเลือกใช้ถ้อยคำอีกด้วย ถ้าไม่มีคนอ่านเลย คนเขียนก็ต้องอ่อนแรงอย่างแน่นอน มีคนอ่านแม้เพียงคนเดียวที่ชื่นชมงานเราอย่างแท้จริง เราก็มีกำลังใจค่ะ
ตอบลบจัสเคยเขียนในที่ๆมีคนอ่านมากมาย มาเก็บตัวเขียนอย่างนี้ ก็ขาดผู้อ่านที่หลากหลาย แต่ก็สบายใจที่ได้อยู่อย่างเงียบ ๆ แล้วก็เขียนงานไปค่ะ
ดีใจที่ติดตามไม่ทิ้งกัน :)
.....
ศศิ ขอบคุณสำหรับคำชม จะแปลประวัติคนวาดภาพ ไอรีน เชอรี มาให้อ่านนะคะ เชอรี ชื่อน้องมีหางตัวที่ใกล้ชิดที่สุดของเราเลย
อยากเอามาเล่าเร็ว ๆ พบวิธีคิดบางประการของเธอที่เหมือนและคล้ายคลึงมากกว่าหนึ่งอย่าง มิน่าถึงไ้ชอบงานเธอทันทีที่เห็น
รอนิดนึงค่ะ ความคิดนึงมาจ่อรอให้เขียนบทกวี มาแล้วก็ต้องเขียน ไม่งั้นเขียนอย่างอื่นไม่ได้ ^^
.....
รอค่ะ จะรออ่าน
ตอบลบแต่ทว่าความคิดใดที่มาถึงเหรอ?
ทำไมไม่มีบทกวีใหม่ล่ะคะจัส
ศศิก้อจะเป็นกำลังใจให้จัสเขียน อีกคนนึง
สวัสดีค่ะจัส
ตอบลบเพราะถ้อยคำของจัสมีอะไรให้ขบคิดจึงต้องคอยติดตามอ่านอยู่เสมอ
ยอมรับนะคะว่าได้ความคืดและมุมมองของจัสเอาไปปรับปรุงใช้ในชีวิตประจำวันอยู่บ่อยๆค่ะ
หรือแม้แต่ในการทำงานก็ตาม
เพราะฉะนั้นจัสห้ามเบื่อถ้านะกะจะขอบคุณและชื่นชมในสิ่งที่จัสเขียนอยู่เสมอค่ะ
ดีใจทุกครั้งเวลาคนอ่านสิ่งที่เราเขียน แล้วได้คิดต่อ หรือเอาไปทำอะไร
ตอบลบความคิดเป็นแหล่งเริ่มต้นของคำพูด ที่จะนำสู่การกระทำ
หวังว่าความคิดถ่ายทอดผ่านงานเขียนในทางบวก
จะต่อยอดความคิดความเชื่อและความรู้สึกในทางบวก
จัสชอบคำว่า The Love Of Life.
รักในการมีชีวิตค่ะ
จัสไม่เบื่อหรอกคำของนะกะหรอกนะคะ
.....
วันนี้ก็ยังไม่ได้เขียนเลย มีบทสนทนาดี ๆ กับนะกะ
และบางคน ชอบที่จะใช้เวลากับคนในชีวิตเสมอไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด
แม้บางทีความปวดหัวจะตามมาหลังจากนั้น
แต่ก็เป็นการปวดหัวร่วมกันค่ะ
แล้วจัสจะเขียนนะ ไม่ลืมเรื่องเล่าเกี่ยวกับไอรีน เชอรี ด้วย
แต่รอสักนิดนะคะสะสิ ^^
.....
สวัสดีค่ะจัส
ตอบลบภาพสวยพอๆกับถ้อยคำที่เล่า
แม้จะเป็นเรื่องเศร้า แต่ก็รับรู้ว่ามีความผูกพันอยู่ด้วย
"The Love Of Life. รักในการมีชีวิต" ถ้อยคำของจัส
นะกะชอบมากค่ะ
นะกะพูดถึงเรื่องเล่า ฉัน หมาของฉัน และเขา ใช่มั้ยค่ะ
ตอบลบเพราะบทนี้ชมเสร็จแล้วนี่นา
ส่วน The Love of Life อยู่ในคอมเมนท์เมื่อพูดถึง Irene Sheri
ตั้งใจจะเขียนถึงเธอ และความรักในชีวิตของเธอผ่านผลงาน
เขียนอย่างแน่นอนค่ะ
ขอบคุณนะกะที่มาอ่านนะคะ
นะกะยังไม่คุ้นกับที่นี่ เลื่อนลงไปจะเห็นข้อความที่เก่ากว่าทางขวา
ถ้ากดที่นั่นก็จะย้อนหลังไปเรื่อย กดสองหนก็ย้อนถึง"สวนลูกไม้ลายแดด"
ทางซ้ายเขียน ข้อความที่ใหม่กว่า จะย้อนกลับมาบทความที่ใหม่กว่าค่ะ
แก้มเปื้อนหรือเปล่าคะจัส
ตอบลบอิ
^^
:) หน้าหนังสือยังมีรอยจางๆเลย
ตอบลบฮ่าๆๆ จัสจงใจ
ตอบลบให้หน้าหนังสือเปื้อน
เล่มไหนนะ
:D
ชอบมาค่ะ ให้ความรู้สึกอยากวาดภาพขึ้นมาบ้างจังค่ะ
ตอบลบขอบคุณ ณดา ค่ะ
ตอบลบถ้าอยากวาดก็วาดเลยนะคะ
ดีใจที่บทกวีส่งแรงบันดาลทำให้อยากสร้างสรรค์ทำบางอย่าง
<3