Cafe at Night by Vincent Van Gogh
.
ร้านกาแฟริมถนนพระอาทิตย์
จากตะวันตกสู่ตะวันออก...
หนีม่านหมอกหม่นมัวฤดูใบไม้ร่วง
ชาชินกลิ่นใบแห้งผุเก่าทับถม
ตามหาแสงตะวันร้อนแรงแห่งอาคเณย์
แผดเผา ทะลุทะลวงผิวผ่าวร้อน
ร้านกาแฟริมทางบนถนนพระอาทิตย์
หนึ่งแหล่งซึมซับรับรู้ สอดส่ายสายตา...
หามิตรจากความแปลกแยกแตกต่าง
เพียงเพื่อบทสนทนาอันมิเคยคุ้น
ทั้งหัวข้อหนักอึ้ง
และเบาหวิวกว่าขนนกในสายลมอ่อน
หลังการสนทนา...
ปีกในอกกระพือ
สาวเท้าก้าวเดินต่อไปเพื่อแสวงหา...
บางสิ่ง...มาเติมเต็มความว่างเปล่า
บางสิ่ง...มาแทนที่...บางอย่าง
บางอย่าง...ซึ่งสูญหายไปกับความเจริญ
...
จากตะวันตกสู่ตะวันออก...
หนีม่านหมอกหม่นมัวฤดูใบไม้ร่วง
ชาชินกลิ่นใบแห้งผุเก่าทับถม
ตามหาแสงตะวันร้อนแรงแห่งอาคเณย์
แผดเผา ทะลุทะลวงผิวผ่าวร้อน
ร้านกาแฟริมทางบนถนนพระอาทิตย์
หนึ่งแหล่งซึมซับรับรู้ สอดส่ายสายตา...
หามิตรจากความแปลกแยกแตกต่าง
เพียงเพื่อบทสนทนาอันมิเคยคุ้น
ทั้งหัวข้อหนักอึ้ง
และเบาหวิวกว่าขนนกในสายลมอ่อน
หลังการสนทนา...
ปีกในอกกระพือ
สาวเท้าก้าวเดินต่อไปเพื่อแสวงหา...
บางสิ่ง...มาเติมเต็มความว่างเปล่า
บางสิ่ง...มาแทนที่...บางอย่าง
บางอย่าง...ซึ่งสูญหายไปกับความเจริญ
...
คิดถึงบ้านค่ะ
ตอบลบเมื่อไหร่จะได้กลับ ...
ตอบลบไปซึมซับกลิ่นเหย้าเก่าก่อน
ไปยินเสียงเคยคุ้นหนุนตักนอน
ไปเกาะคอนย้อนหลังตรั้งยังเยาว์
...
เมื่อไหร่จะได้หวน
ตอบลบได้ทบทวนเรื่องฉลาดหรือขลาดเขลา
หรือชีวิตที่ครุ่นคิดอย่างแผ่วเบา
หรือนั่งเหงา มองดิน พิงพักทราย
จัสคะ กระทู้นี้น่ามาเขียนต่อเนอะ
ตอบลบร้านกาแฟถนนพระอาทิตย์