Starry Night by Vincent Van Gogh
เมือง หลับใหลใต้ท้องฟ้ายามราตรี
เบื้องหน้าท้องฟ้าสีมิดไนท์บลู หมู่ดาราเปล่งประกายกระจ่าง
สะพานโค้งทางช้างเผือก ชักนำสายตาจากดาวดวงหนึ่ง สู่อีกดวงหนึ่ง
คล้ายความพยายามเชื่อมต่อ แต่มิเชื่อมติด
เส้นสายเรื่อเรืองระหว่างผืนฟ้าผืนดิน
ดุจเชื้อเชิญ ชักชวนให้ออกเดินทางไปบนถนนดวงดาว
ทอดยาวไม่มีที่สิ้นสุด
ฉัน หลุดเข้าไปในภาพนั้น
และกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน
กลมกลืน
จนไม่มีใครมองเห็น
*
มองไม่เห็น...
ตอบลบอืมมม.. หาอยู่ครับ
ตอบลบสวัสดีมนุษย์แปลกหน้า และ พีเจ ต่ะ ^^
ตอบลบถาม วินเซนต์ ค่ะ ว่าเห็นหรือเปล่า
พีเจมองไม่เห็น
มนุษย์มองหาอยู่
ไม่รู้วินเซนต์จะเห็นหรือเปล่านะคะ :)
บางทีวินเซนต์จะเห็น :)
ตอบลบคนตายมองไม่เห็น
ตอบลบ...
ตอบลบ..
นึกว่าอาจเห็นก็เป็นได้
ไม่เคยตาย
เลยไม่แน่ใจ
:)
..
.
ว้าว!
ตอบลบว้าวอะไรคะยัยน้อง ... หือ ...
ตอบลบ..
.
ว้าว! สวยจัง
ตอบลบคนตายมองไม่เห็นคนเป็น
ตอบลบคนเป็นมองไม่เห็นทางตาย
คนตายไร้ชีวิต
คนเป็นมีชีวิต
คนตายเลยมองคนเป็น
ได้แลเห็นถึงชีวิต
ชื่นชมบทกวีบทนี้นะจัส
ตอบลบ๐ อย่าทำเวลาของคุณหายไป
เพราะอีกหลายสิ่งจะหายไปด้วย ๐ (บางคนพูดไว้)
๐ หากชีวิตต้องหายไป
ขอหายไปในความงดงาม ๐
(พูดเองหลังอ่านบทกวี)
๐
เขาควรทำบางอย่างที่สำคัญและจำเป็นก่อนบางสิ่งจะหายไปชั่วกาล
ตอบลบต้นฉบับดั้งเดิม คืนดาวเต็มฟ้า
ตอบลบทั้งเมืองหลับใหลใต้ท้องฟ้าราตรี
ดวงดาราเปล่งประกายกระจ่าง
อยู่เบื้องหน้าท้องฟ้ามิดไนท์บลู
~
สะพานโค้งทางช้างเผือก
ชักนำสายตาจากดาวดวงหนึ่งสู่อีกดวงหนึ่ง
คล้าย ...
ความพยายามเชื่อมต่อ แต่มิเชื่อมติด
~
เส้นสายเรื่อเรืองกั้นขวางแผ่นดินแผ่นฟ้า
ดุจชักชวนออกเดินทางไปบนหนทางว่างเปล่า
ความว่างเปล่า ไร้ขอบเขต
. . .
ฉันหลุดเข้าไปในภาพนั้น
และกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน
เห็นฉันไหม ?
*