แม้แต่ความเศร้าก็มีคราวสิ้นแรง

เมฆล้าฟ้าหม่นฝนโรยสาย

ความเศร้าส่ายไหวในเงียบเหงา

ความสุขร่ายรำระบำเงา

ความโศกซมเซาคราวอ่อนแรง

*

ปรากฏชั่วขณะตัวละคร

บางครั้งทับซ้อนในลำแสง

มากมายว่ายเวียนที่เปลี่ยนแปลง

คุณค่าถูกแพงแห่งเวลา

*

หัวเราะร้องไห้ได้รู้สึก

ไม่มีตื้นลึกให้ค้นหา

เจ็บช้ำกรายกล้ำหล่นน้ำตา

ชีวิตเมตตาให้เสรี

*

เมฆล้าฟ้าโรยโปรยเม็ดฝน

ความเศร้าร่วงหล่นจนทางหนี

ความสุขร้องเต้นเล่นดนตรี

ทุกข์โศกถึงทีที่หมดแรง

*