คนด่าว่าบั่นทอนยังคงทำเช่นนั้น
คนวิ่งยังคงวิ่ง
ทั้งขณะวิ่งหรือขณะหยุด
หัวใจของผู้ให้ไม่เคยหยุด
ใจส่งต่อ..
แผ่ขยายความอ่อนโยน ความต้องการให้ ออกไปไม่รู้จบ
แผ่ขยายความอ่อนโยน ความต้องการให้ ออกไปไม่รู้จบ
สัมผัส กระตุ้นจิตวิญญาณส่วนดีงามของเพื่อนมนุษย์
ใจที่จุดประกาย
เริ่มที่นามธรรมและดำเนินไปอย่างเป็นรูปธรรม
"ก้าวคนละก้าว"
หรือคือความโง่เขลาเปล่าประโยชน์
ถ้าใช่ !
เราจงมาบูชาความไร้เดียงสาของเราเถิด
*
กุหลาบขาว แฝงความเศร้า รอยปวดร้าว ลึกภายใน
ตอบลบกลีบดอก บานกลางใจ สุดอาลัย ไห้โหยหา
เฝ้าคำนึง กาลผ่านพ้น ถึงคนเคย เคียงอุรา
สุขเศร้า เคล้าน้ำตา ภาวนา ให้เธอคืน....
หงส์ริมน้ำ....
0990511361
หัวใจที่ยังเต้นอยู่ช้าๆ
ตอบลบบางวันเต้นด้วยความหวัง
บางคราเต้นด้วยความอ่อนล้า
ความหวังยังอยู่ในห้วงคำนึง ตลอดเวลา
สักวัน สิ่งที่หวัง ปรารถนา จะกลับคืน ภาวนาทุกค่ำเช้า...
หงส์ริมน้ำ..
การมาเยือนของใครบางคน
ตอบลบได้ถูกจารึกไว้ด้วยคำกวี
มีคุณค่าต่อใจให้น้ำข้างในรื้นตา
ไม่ใช่ความเศร้าหรอกพี่ชายที่รัก
...ไม่ใช่เลย...
จัสมิน
4/3/2018
ขอบคุณโอกาสจริงๆ
ตอบลบขอบคุณที่ผ่านมาอีกครา
คืนวันที่ผ่าน แม้เนิ่นนาน
แต่ก็ผ่านแล้ว เพื่อรับวันใหม่
ไม่ใช่ความเศร้าเหมือนที่ว่าไว้
เป็นความสุขจริงๆ
พี่หงส์
6/3/2018
ความประหลาดใจไม่ได้มาเยือนเนิ่นนานมาแล้ว
ตอบลบความคาดหวังก็คล้ายอันตรธานไป...ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
ความรักในบทกวี ทำให้เราพบกัน
รู้จักยิ่งกว่ารู้จักก็เพราะบทกวีและงานเขียน
เหมือนเราเข้าถึงจิตวิญญาณของกันและกัน
คำว่าเพื่อน จึงยิ่งกว่าคำว่าเพื่อน
เพราะเรารักในสิ่งเดียวกัน
ลึกซึ้งนะคะ
ลึกๆในใจ...
แต่ว่า...
เมื่อ
ไหร่
ทั่นพี่
จะ
ลง
น้ำ
มั่ง
^___^
พี่มาทำงานที่ชลบุรีนะครับ
ลบคิดถึงหลายๆ คนที่เคยคุยกัน
ในห้วงคำนึงที่เนิ่นนาน บางอย่างตกตะกอน
ด้วยแรงกะเพื่อมที่ที่เกิดจากคลื่นหรือพลังบางอย่าง
ทำให้ตะกอนกะเพื่อมโดยไร้สื่งที่จะควบคุมได้
อยากคุยด้วยเสมอนะครับ
ไม่กล้าถามว่าใครเป็นอย่างไรบ้าง
จันทร์ นะกะ และอีกหลายๆคน
คิดถึงเสมอ..
ถ้าเป็นได้ อยากให้จัสมินทักมานะครับ
giatpong (ID Line)
ช่วงเวลาในชีวิตนำพาสิ่งสำคัญในแต่ละช่วงเวลาเข้ามาเสมอ
ตอบลบความปรารถนาในแต่ละช่วงเวลาล้วนผันแปร
ตรงปลายทางระหว่างเรา
นะกะเดินทางสู่ช่วงเวลาที่ดีมากทางการงานซึ่งมาถึงพร้อมกับสิ่งดีๆอื่นๆ
จัสมินไม่อยากให้เธอเหลียวหลังพะวักพะวงเป็นห่วง
เพื่อนคนดีที่หนึ่ง
ที่เข้าใจกันที่สุด
เพราะคำบางคำของคนอื่นที่ไม่เข้าใจ ที่ไม่จริง
เพื่อนคนนี้ตัดปัญหา ไม่ยอมให้เพื่อนเปื้อน
เสียใจ
ไม่เคยหยุดคิดถึง
อาลัยอาวรณ์จนวันนี้...
...ดีใจกับวันก่อนและวันนี้ของเธอ
ส่วนจันทร์...
ร่างกายบอบบางบาดเจ็บที่เราห่วงใย
...แข็งแรงเกินคาด
เธอทะยานไปบนหนทางที่เลือกเอง
ทั่นพี่คงเป็นห่วงสองคนนี้ เลยรีบบอกค่ะ
<3
ขอบคุณครับ
ตอบลบรู้ใจจัง.. เป็นเช่นนั้น
เส้นทาง ล้วนถูกลิขิตไว้แล้ว
ด้วยแรงปรารถนาของเรา
ดุจพลังงานจากแหล่งใด
ย่อมมุ่งไปเพื่อเป้าหมายในตัวเอง
ดีใจที่จันทร์ยังมีแรงไฟ
ดีใจที่นะกะยังได้เดินตามฝัน
พี่ก็ตามรอยฝันทันนะ
เพียงแต่ กว่าจะตามรอยฝันทัน
ก้อต้องสูญเสียเพื่อแลกมา
คิดถึงทุกคน
หงส์ริมน้ำ
"พี่ก็ตามรอยฝันทันนะ
ตอบลบเพียงแต่ กว่าจะตามรอยฝันทัน
ก้อต้องสูญเสียเพื่อแลกมา"
เล่าค่ะ อยากฟังมาก
ขอโทษทั่นพี่ด้วยที่คราวนี้ตอบช้า
ไม่ได้เข้ามาเลยค่ะ
<3
พี่หงส์ มาทำงานที่กรุงเทพ
ลบร่ำเรียน แสวงหาความรู้
พ่อแม่รับราชการนะ ท่านอยากให้เหมือนท่าน
พี่ก็เมินเฉย คิดว่า เราทำดีที่สุดแล้ว
กระทั่ง พ่อเกษียณ แล้วท่านก้อจากไป
พี่ถึงได้ทบทวน สิ่งที่เราทำอยู่
ใช่ความพยายามอย่างที่สุดแล้วหรือ
พี่เลยตั้งใจอ่าน สอบ ที่สุด...
ก็สอบรับราชการได้ ดังฝัน
อยู่มหาดไทยนะ..
ชลบุรี..
ดีนะครับ..
พึ่งกลับจากบ้านนอก
ลบเมืองอำนาจเจริญ
รถติดทั้งขาไปขากลับ
บรรยากาศไม่เหมือนเดิม
หรือเพราะเวลามาพรากวัยหนุ่มจากเราไป
แบบไม่หวนคืน
สุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ จัสมิน
มีความสุขมากๆ นะ
ในวันปีใหม่ไทย..
ข้าราชการกระทรวงมหาดไทย ^^
ตอบลบดีใจด้วยจริงๆค่ะ
บางความฝันเป็นไปได้
จับต้องได้
และทำให้เป็นจริงได้
อาจจะหนักไปหน่อย แต่ก็ทำได้แล้วนะคะ
^^
เพราะคำอวยพรนี่เองที่ทำให้สงกรานต์ที่ผ่านไปเป็นวันที่ดี
สวนที่บ้านเปียกโชกเลยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
ขอให้สิ่งดีๆที่ให้มา เกิดกับทั่นพี่หงส์หลายๆเท่าเลยค่ะ
เล่าไว้นะคะ
ภาระมากมายทำให้ไม่ปลอดโปร่งพอจะเข้ามาเขียนอะไรดีๆให้ใครๆอ่านกัน
วันนี้ปลอดโปร่งค่ะ ^^
<3
ครับ คิดถึงวันเก่าๆ ที่เวลามันผ่านไปไวเกิน
ตอบลบย้อนเมื่อใด ก็รู้สึกดีๆ เสมอ
วันนี้ทำงานหลายเรื่อง งานที่ชลบุรี เตรียมจัดนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติ
ปีที่แล้ว เป็นปีแรก ทั้งสนุก ทั้งแบบด่วนๆ เผลอแปปๆ มาอีกแล้ว
เวลาทุกวันนี้ก็ 4 G นะครับจัสมิน เผลอแปปนะ อาจจะแก่กันเลยก็ได้ เนาะ
คิดถึงทุกคนนะครับ
จัสหัวเราะออกมาดังเลยค่ะ
ตอบลบแก่แล้วนะคะ เรารู้จักกันมากี่ปีแล้ว
ยิ่งเวลาหดหายลงเรื่อยๆ ภาระเพิ่มขึ้น ก็ยิ่งรู้ว่าแก่แล้ว
แก่ทั้งๆที่ไม่ได้รีบเล้ยยยย
เชื่อมั้ยคะว่า...จัสไม่เล่นเฟซบุ๊ค
แต่ก็เข้าไปอ่านบ้าง
ที่นี่เป็นที่เดียวที่เข้ามาเขียน
แค่ที่เดียว ยังแทบไม่ได้เข้ามาเลย...
วันนี้เกิดบทกวีในความคิด เป็นบทเลยค่ะ
ตั้งใจว่าจะเข้ามาเขียน
ตั้งนานแล้วยังเขียนไม่ออกเลย
ที่คิด ปรากฏว่าเสียงออกเป็นโคลงสี่สุภาพ มีเอกโท
เลยยุ่งเลยค่ะ
จนป่านนี้ได้แค่บทเดียว
บทต่อมาไม่ถูกใจเลย...ต้องหยุด
แงงงงงง
ทั่นพี่เข้ามาดูทางมือถือ ต้องกดลงไปข้างล่างแล้วกดตรง"ดูแบบเวบ"นะคะ
จะได้เห็นรูปข้างบนด้วย จัสจะเขียนอะไรๆไว้ข้างบน คล้ายๆเข้ามาส่งข่าวว่ายังอยู่นะ
ถ้าเข้ามาจะเห็นรูปหลานด้วยค่ะ ประกอบรีพลายที่เขียนตอบทั่นพี่
จัสจะเอาออก ไม่รู้ว่าเห็นเหรอยังคะ
งั้นปล่อยรูปไว้ก่อนดีกว่า
อยากให้เห็นค่ะ
ตอบยาวเลย
เก็บกดที่เขียนบทกวีไม่สำเร็จ
ขอบคุณนะคะที่มาส่งข่าว
<3 ^^
พี่มีหลานแร้วรึ.. น่ารักจัง ดีใจนะ สักวัน คงมีโอกาสได้หอมหลานสักครั้ง..
ลบรุว่าจัสมินมีความสุข ก้อสุขที่สุดแล้ว
ความผูกพัน เมื่อเกิดขึ้น ก้อยากที่จะเลือนหายไป
เหมือนริ้วรอยบนผืนทราย
ไม่ว่าลมจะพัดแรงเพียงใด
เส้นสายจะยังอยู่... เสมอ
คิดถึงนะ
พี่หงส์..
หัวเราะอีกแล้ว...
ลบท่านพี่หงส์คะ
ทั้งสองเป็นลูกของแจน...ในเจ้าสาวค่ะ
หลานจัสมิน <3
เจ้าของบ้านที่ลงไว้ข้างๆไงคะ
อยากให้เห็นหลาน
เห็นแล้วจะได้เปลี่ยนรูปและข้อความ
เนาะ... นึกว่าจัส มีน้องให้พี่อุ้ม
ลบแล้ววันที่ผ่านๆ มา น้องสาวพี่ดูแลตัวเอง อย่างไร
หัวใจใช่ชินชา กับความเหงา
จนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้วหรือ
ความผูกพันทำให้เกิดความเป็นห่วง
ความห่วงทำให่เกิดความผูกพัน
ทำให้ต้องได้มาพูดคุยอีกครา
เหมือนว่า.. มีเส้นทาง ขีดเขียนไว้แล้ว
บ่น.. เหมือนบทกวี เนาะ..
พี่หงส์...
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ