จากสวนลูกไม้ลายแดด ถึง ห้องสีน้ำตาล

ภาพ "ในสวนลูกไม้ลายแดด" โดย จันทร์สิรินทร์ / มกราคม 2015

ใต้แดดอุ่นอ่อนยามเช้า 
 ในสวนใหญ่ริมหาดแม่พิมพ์ ลำดวนป่ายืนต้นสูงเลยหลังคาบ้านขาวแบบสแกนดิเนเวีย ดอกสีน้ำตาลกลีบแข็งกระจายหอมคล้ายเครื่องร่ำ สาวเท้าก้าวเข้าไปกอด ดีใจที่ได้พบคุณยายลำดวน

ห่างออกไป คุณปู่ยางนาสูงใหญ่ขนาดสามคนโอบ ยืนยงคงกระพันมากี่ปีแล้วนะ ลำต้นด้านล่างเป็นสีน้ำตาลอมแสด 

ส่วนที่สูงขึ้นไปเป็นสีน้ำตาลอมขาว เหมือนช็อกโกแล็ตที่ใส่ครีมเยอะๆ  

ฉันโอบจนสุดแขน ดีใจที่ได้พบเจอท่านผู้เฒ่าท่ามกลางแมกไม้แห่งนี้

ค่ำคืนฝากความชื่นเย็นไว้กับหญ้าใบกว้าง 

 สนามหญ้าเขียวหนาทอดผ่านดงไม้ ต้นไทรใหญ่ทิ้งรากอากาศ เป็นคุณตาเครายาว ผ่านร้อนหนาวมาเนิ่นนาน

ลำดวน...ยางนา...ไทรใหญ่ บรรยากาศร่มรื่นรอบตัวเตือนให้นึกถึง... 

ห้องสีน้ำตาล

 

ดอนญ่าสิริกิติ์ ภาพโดย ณ กมล

สะดุดสายตา สุพรรณิการ์ดอกใหญ่สีเหลืองสดแต่งแต้มผืนหญ้าเขียว สวยเหลือเกิน  

ทั้งที่รู้ก็ยังหยิบมาดมหอม งามหนอดอกไม้ที่ไร้กลิ่น

สาลิกาเตาะแตะๆ ต่างตัวต่างเดินแต่ยังเป็นฝูงนก พวกมันถอยร่นเมื่อฉันเข้าใกล้ 

 สีของนกสาลิกา เตือนให้นึกถึง ห้องสีน้ำตาล 

 และ...สิ่งไม่มีชีวิตที่มีชีวิต...ในห้องนั้น

 ปีปทิ้งดอกขาวร่วงหล่นประปราย ฉันคุกเข่าเก็บขึ้นมาอย่างเบามือ สูดหอมตรึงตราจากดอกไม้แสนบอบบาง 

นึกเห็นบ้านขาว หมาขาวดำและหมาสีน้ำตาลทั้งหมดของฉัน

แสงแดดลอดผ่านใบไม้ เกิดลูกไม้ลายแดด 

สายลมเกื้อกูล พริ้วไหวแสงเงา ทุกสิ่งย้ำเตือนให้นึกถึงห้องสีน้ำตาล 

 สิ่งไม่มีชีวิตที่มีชีวิต  

 และ 

สิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตในห้องนั้น

ห้องสีน้ำตาลที่เต็มไปด้วยหนังสือ สิ่งไม่มีชีวิตนับไม่ถ้วนล้วนมีชีวิตอยู่บนหน้ากระดาษ

ในห้องสีน้ำตาลที่มีเขา

...

Love The Earth

Cherish The Earth

Save The Earth

*