Oil on canvas by Irene Sheriยามบ่ายบิดขี้เกียจใต้แสงเจิดจ้าของแดดกุมภา
ผึ้งตัวเล็กค่อยๆดูดดื่มน้ำหวานจากกุหลาบดอกจ้อย
เถาอ่อนสายน้ำผึ้งทอดตัวอิงรั้วสีน้ำตาล
ขณะฉันทอดแขนบนเก้าอี้ยาวในสวน
บทสนทนาบางบทโดยสารสายลมโชยอ่อนมาเบาๆ
ทอดเงาบางๆ ของบางแก่นสาร
ยามบ่ายแสนเกียจคร้าน
ที่มีเรา
2.
ใครนะเก่งจัง นั่งหัวร่ออยู่ใต้เก้าอี้
ประเดี๋ยวก็คลานอยู่ใต้โต๊ะ เล่นได้เล่นดี เล่นแล้ว จะเล่นอีกสักกี่ที
คนตัวเล็กเด็กดี ดูซี่ โตขึ้นทุกวัน
รองเท้าคู่กะจิ๊ด คนตัวนิดสวมได้พอดี
นอนหลับได้ทุกที่ รู้ว่าบางทีก็ฝัน
ลืมตาตื่นเช้า ใครเล่าตื่นได้ฉับพลัน
ยิ้มรับแสงวันเต็มตา
สิ่งเล็กเล็ก คนตัวเล็กมองเห็น
ล้วนแล้วแต่เป็นของเล่น เป็นปริศนา
มีไว้ให้คว้ามา หัวร่อร่า ลืมเวลา เถอะผ่านไป
3.
ยามบ่ายแสนเกียจคร้านลาจาก
ฝากรอยยิ้ม ทิ้งฉันไว้กับยามเย็น
รังสีสายัณห์เคลือบฉาบ ฉันไขว่คว้าลีลาเนิบนาบของยามบ่าย
แดดเจือจาง สายลมโรยอ่อน
เงียบงัน ฉันง่วงงุน
นึกถึงเจ้าตัวน้อยอยากผลอยหลับไปในเปลด้วยอีกคน
*
ภาพชื่อ Red Summer
ยามบ่ายที่ขี้เกียจ
ตอบลบคนเบียดเสียดอยู่บนถนน
บ้างลุกลี้ลุกลน
บ้างซุุกซ่อนแฝงตนบ่นใบ้
ฉันฝันถึงสีเขียว
ฝันถึงเรียวใบไผ่
ฝันถึงดอกไม้
เมื่อไหร่จะได้ถึงฝัน
ฉันฝันถึงเด็กน้อย
ต่างละห้อบคอยวันนั้น
วันที่ให้ของขวัญ
แก่กันและกันวันใด?
Lazy night
ตอบลบLazy moon
Lazy me.
Yawn.
คน
ตอบลบต้องนอนดี
และ
นอนพอ
นะคะสะสิ
..
ค่ะจัส
ตอบลบจะพยายามนะ แต่ไม่ง่ายอ่ะค่ะ
มีหน้าที่ต้องทำ
อิ
เสาร์อาทิตย์นี้อยู่บ้านนอนเยอะเลย
ว้าว ภาพสวยยยยยย
ตอบลบเสียดายอย่างเดียว
อิ
เจ้าแมวตัวนั้น น่าจะเป็นหมา
^^
เออ จิงด้วย ศศิชอบภาพวาดเค้า
ดีใจจังที่ศศิชอบ ภาพวาดมีความเป็นแอ็ปสแตร็ค ใช้เส้นเรขาคณิต
ตอบลบและไม่จำเป็นต้องเหมือนจริง แต่ก็เหมือน มีเสน่ห์จริง ๆ เลยนะ
มีภาพผู้หญิงกับหมานอนข้าง ๆ ด้วยค่ะ คงได้เอามาใช้ในสักวัน
เขียนบทกวีก่อนแล้วถึงหาภาพ ถ้าเหมาะก็ได้ใช้
.....
ศศิพึ่งมา เจดีหัวเราะ อากาศดีขึ้นทันตา เหมือนหน้าหนาวมาถึงบ้านขาวทันที
ตอบลบบ่ายวันอาทิตย์มันไม่ยอมขี้เกียจไปกับศศิด้วย
นักอยากทอดยอดเหมือนเถาไม้เลื้อยที่บ้านจัส ก้อทำไม่ได้
เอาน่า ขอเป็นต้นไม้ที่บ้านสักวัน อยู่นิ่งไม่ทำอะไร แค่อยู่บ้าน อยู่ตรงนั้นให้แม่เห็นหน้า
แต่อะไรต่อมิอะไร ไม่ยอมเป็นใจกับศศิซักอย่าง
คิดถึงความเงียบ ความนิ่ง สรวลเสเฮฮา และการเคลื่อนไหวที่บ้านจัสมากๆ
แม่เองก้ออยากให้ศศิสบายที่บ้านเหมือนกัน
แต่นี่ไง คนเดิมถมใจน้อยเพราะน้อยใจทับแม่
อิจฉาริษยาคนที่นานทีจะได้ใกล้แม่
ทุ่มความห่วงใยให้แม่แบก
แม่เหนื่อย ศศิเหนื่อย
เมื่อไหร่ เค้าจะยืนเดินด้วยเท้า นั่งด้วยก้น กินด้วยมือตัวเองนะ
เค้าหวังว่าทุกจ์ที่มาถ่มไว้ จะทำให้แม่กับศศิแย่
แล้วก้อได้ผล เซ็งเลยจัส
คิดถึงจัส เจดี แล้วก้อที่นี่มาก
คืนวันศุกร์ สนุกมากเลยเนอะคะ
^^