เดือนดาว เราลากเส้นฟ้าบนแผนที่โลก

ค่ำคืน

ผ่านหมื่นล้านแสงดาว

ประกายระยับ ประดับม่านสกาว

ใคร .. บอกกล่าว

มองดาวดื่นฟ้า

พาคิดถึง


~

คืนแรม

แจ่มเสี้ยวจันทร์แซม

แง้มคำนึง

รำพึง

ซึ้งคืนดาว

ท่ามลมหนาวธันวา


~

คืนผ่าน

ล่วงแสงดาราธาร

ลิ้มหวาน คืนเพ็ญเด่นฟ้า

ผ่านม่านน้ำตา ...

เอื้อมมือแตะจันทรา

..

เอื้อมมือแตะจันทรา

...

มือหนึ่งแตะจันทรา

มือหนึ่งปาดน้ำที่ล้นตา

มาจากใจ


~

เรา

เฝ้ามองเดือนดาว ราวใกล้

ไกล ...

ใจรอน

สะท้อนไป

สะเทือนไหมเดือนดาว


~

ใคร ?

เหม่อมองฟ้าไกล ราว...
ใกล้

ใคร ?

เหม่อมองฟ้าไกล ...ราว

ใจร้าวยึดโยง โค้งนภา


ดารา ...

เรามีตัวตน อยู่กับคนที่ปลายฟ้า

โปรดเถิดจันทรา

โปรดพาเรามา เพื่อกัน


ผ่านจุดประดวงดาว

เราลากเส้นฟ้า

บางดวงล่วงลา ตายังเห็น

มายาเกี่ยวพัน คืนแรม คืนเพ็ญ

ฝัน จริง

สิ่งที่เป็น

สิ่งที่ใจมองเห็น

ดำรง

คงอยู่เป็นความจริง

ของหัวใจ.






~