กุหลาบกับฉัน นั่ง คิด และเขียน

กุหลาบอังกฤษ เอลเลน / David Austin Rose Ellen

ขณะนี้คุณอยู่ที่นี่และอ่านตัวหนังสือเหล่านี้อยู่ แต่ก่อนหน้านี้ คุณอยู่ไหนและทำอะไร

นักคิดหลายท่านบอกว่ามีความพิเศษอยู่ในทุกช่วงเวลา และเราควรใช้มันให้คุ้มค่า
เรารู้ว่าอะไรทำให้ช่วงเวลาหนึ่งดีกว่าอีกช่วงเวลาหนึ่ง
ช่วงเวลาที่ดีเราสุข ไม่ดีเราทุกข์
คุณค่าอยู่ที่ความอิ่มเอมกับบทเรียนที่เก็บไว้ในห้องหับแห่งประสบการณ์

สนุกและเปิดรับสิ่งที่เวลานำมาให้

"ไม่ว่าดีหรือร้าย เราก็ได้ อยู่ดี"

กุหลาบการ์เด้น พาร์ตี้ / Rose: Garden Party

คาริล ยิบราล บอกว่า "ชีวิตโหยหาตัวเอง"
ชีวิตโหยหาสิ่งใดมากกว่าสิ่งอื่นๆ
หรือคือการชื่นชมเฉลิมฉลองความจริงที่ว่า ขณะนี้ชีวิตอยู่กับเรา

ความสุขเป็นประสบการณ์ที่มีความหมาย
และเป็นสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดต่อชีวิต
สิ่งที่ทำให้เราเป็นสุขอาจเหมือนกันหรือต่างกัน
แต่ไม่ว่าอย่างไร
 ความสุขก็ขึ้นอยู่กับใจและไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ไม่บังเอิญเพราะความสุขเป็นเรื่องเฉพาะตัว

บางช่วงเวลาทำให้ใจไม่สบาย
บางอย่างจัดการได้ บางอย่างไม่ได้
แต่
"เรายังมีใจไว้ให้จัดการ"

กุหลาบแสนหอม ชารีฟา อัสมา / Rose: Sharifa Asma

เราทำงานเสร็จเมื่อมีเดดไลน์ จนลืมไปว่า ทำให้เสร็จก่อนเดดไลน์ก็ได้

กุหลาบแสนหอม นาเฮม หรือนาฮีม่า /Rose: Nahema

ทำดีคือทำดี ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ใหญ่หรือเล็ก เมื่อการกระทำนั้นมาจากใจที่ยิ่งใหญ่
ใจที่ยิ่งใหญ่คือใจที่มีความรัก

กุหลาบ เลดี้ ออฟ เดอะ ดอว์น / Rose: Lady of The Dawn

ความคิดคือเพื่อนสนิทที่รักของเรา เพราะความคิดคือบทสนทนากับตัวเราเอง

กุหลาบแสนหอม นาเฮม หรือนาฮีม่า /Rose: Nahema

เราคิดได้ทุกอย่าง เราอาจพูดอย่างคิดเพราะหวังดีกับบางคน
บางทีจะดีกว่า ถ้าเราปล่อยให้เขาได้พบเจอกับสิ่งที่เราห่วงด้วยตนเอง
จะได้ไม่มีคำถามค้างคาใจว่าจะเป็นอย่างไรถ้าไม่เชื่อเรา

ทว่า ในบางกรณี
เราต้องพูดและปล่อยไปให้พบเจอด้วยตัวเอง
 การเตือนเป็นเรื่องของเรา การพบเจอเป็นเรื่องของเขา
เสรีภาพเป็นเรื่องของคน

กุหลาบอังกฤษ พรินเซส อเล็กซานดร้า ออฟ เคนท์ / Rose: Princess Alexandra of Kent

นั่งข้างกุหลาบ คิดและทบทวนสิ่งที่ผ่านไป ในปีที่ผ่านไป
นึกถึงคนอ่านตัวหนังสือ ซึ้งใจ..
อยากเขียนสิ่งดีๆ อยากเขียนให้ดีๆ
มีกำลังใจ สบายใจที่ได้เขียนได้ลงรูปที่เลือกมาเพื่อเพื่อนอ่านทุกคน
คิดถึงเพื่อนเขียนที่เคยส่งแรงบันดาลใจให้กัน
และบางคนที่เคยเขียนให้กัน

กุหลาบ บลู ฟอร์ ยู / Rose: Blue for You

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สายลมวันนี้หอมจริง



*

ถ้อยคำในนิยายและภาพวาดของดิฉัน

วาดโดย จัสมิน

"เหมือนนาฬิกาติดอยู่ใต้แผ่นน้ำแข็งผ่านศตวรรษ 

เวลาตกอยู่ในภาวะแช่แข็ง ทุกอย่างหยุดนิ่ง 

ณ ขณะนี้ เวลาไม่สามารถก้าวก่ายและสิ้นไร้แล้วซี่งความหมาย"


"ดวงดาวระยิบระยับ มิอาจนับอนันตดวง มืดฟ้าน้ำเงินม่วง จึงพร่างพรายผกายพราว"

"โลกไม่เสียดายใครหรอก มีแต่คนบนโลกที่เสียดาย"


"ความรักเช่นเดียวกับคำพูด เป็นนามธรรมเกินไป"


"เก็บฉันไว้ในความรัก"
เสียงนั้นก้องสะท้อนซ้ำๆเหมือนถ้อยคำสั่งเสียของผู้กำลังจากพราก
"เธอต้องการให้ฉันอยู่ที่ไหน ฉันจะอยู่ที่นั่นตลอดไป เก็บฉันไว้ เก็บฉันไว้ในความรักของเธอ"


"ความเชื่อสำคัญกว่าความหวัง"


"มีสิ่งที่ชัดเจนและไม่ชัดเจน
มีสิ่งที่จัดการได้และจัดการไม่ได้
เราได้แต่เตรียมพร้อมรับมือเมื่อไม่ได้ดั่งใจ"


"ไม่มีใครอยู่ในสายตา ไม่มีใครอยู่ข้างหน้า ข้างหลัง หรือข้างๆ
มีแต่คนที่อยู่ข้างใน"

"ทุกสิ่งที่ทำให้หัวใจเต้น สำคัญ และจำเป็น"

"เริ่มต้นที่ออกซิเจน"


"ช่างมันเถอะ เราไม่สามารถเข้าใจไปทุกเรื่องหรอก เราได้แต่เข้าใจบางเรื่องเท่านั้น
บางเรื่องที่ไม่เข้าใจ ถึงเราจะเค้นคั้นให้กระจ่างอย่างไร ก็ไม่มีทางเป็นไปได้
แต่เมื่อถึงเวลา ความเข้าใจจะเกิดขึ้นในพริบตา"


"บทพิสูจน์ทำให้มีชีวิตชีวา และวันเวลาก็ถูกใช้ไม่เปลืองเปล่า"


"โลกที่ขาดความรักเป็นอย่างนั้้น คนที่ขาดความรักก็เหมือนกัน"


"ไม่สามารถขัดขืนความฝัน ไม่สามารถขัดขวางความจริง"


"เธอเป็นคนของยุคสมัยไม่ใช่หรือ ยุคสมัยของความจริง ยุคสมัยของเหตุผล ยุคสมัยของบทพิสูจน์

มีกี่คนที่ได้มันมา ที่ได้มาล้วนแล้วแต่ความจริงสนองตัวตน

คนเลือกความจริงบางอย่างและละทิ้งความจริงหลายอย่าง

บทพิสูจน์ที่ได้ ไม่ผิดเศษกระจกแตกที่กระะเด็นกระดอน กระจัดกระจาย

ให้ผู้คนแห่งยุคสมัยรวมทั้งเธอ
ก้มลงมองเงาตัวเอง"

*



 หมายเหตุ นวนิยายเรื่องนี้ไม่เคยลงบนอินเตอร์เน็ทแต่เผยแพร่สู่สาธารณะชนแล้วค่ะ
ทำปกเองเพราะจะลงเป็นอีบุค ตอนนี้กำลังอีดิทอยู่ค่ะ*

 

ข่าวใจ

กุหลาบอังกฤษ กลามิส คาสเซิล Glamis Castle Rose

ทุกชั่วขณะสั้น ๆ เมื่อวันคืนใจดีให้ได้มีเวลาว่าง

ฉันถูกดึงทึ้งด้วยสองสิ่ง

เขียนคำประพันธ์ หรือดูแลกุหลาบ

สองทางเลือกระหว่างการนั่งอยู่กับที่กับการเคลื่อนไหวไปมา 

เคลื่อนไหว จากกุหลาบต้นหนึ่งสู่กุหลาบอีกต้นหนึ่ง

..และอีกต้น

โดยไม่รู้ตัว ฉันมักเลือกที่จะเคลื่อนไหว

มันง่ายกว่า เร็วกว่า และดูเหมือนมีประสิทธิภาพกว่าการนั่งนิ่งๆ..
ทว่า การนั่งนิ่งๆ เขียนถ้อยคำจนจบแม้ใช้เวลา

หลายครั้งคราคือการปลีกตัวไปจากมัน..ข้ามวันคืน
แต่นั่นให้ความอิ่มเอมกับฉันเสมอมา ตั้งแต่เริ่มต้นเขียน รอเขียนให้จบ
จนเสร็จสิ้นการเขียน

ช่วงเวลานี้ที่พวกเราจำต้องเผชิญหน้ากับความวิปโยค
เราสูญเสียพระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรม
ดวงพระราชหฤทัยเต็มไปด้วยความรัก เมตตาห่วงใย
พระมหากษัตริย์ผู้ทรงลงมือทำ

ในยามยาก พระองค์ท่านทรงราดรดแผ่นดินมิใช่ด้วยพระอัสสุชล
หากเป็นพระเสโทพรั่งพรู
ที่ของพระองค์คือท่ามกลางพสกนิกร
นาไร่ ป่าเขาลำเนาไพรรกชัฏ
บนถนนหนทางขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ ปลักโคลนหรือร้อนแล้งฝุ่นตลบ

ในช่วงเวลาเช่นนี้
ถ้อยคำของฉันลดน้อยถอยลง
แม้แต่ดอกกุหลาบที่แย้มคลี่ทั่วสวน ที่เคยใช้แทนถ้อยคำ
บัดนี้ดูหมองหม่นจริงแท้

ย้ำบอกตัวเองว่า ดูนั่นกุหลาบ บทกวีที่เขียนไว้ในสวนไม่ใช่หรือ

ดูนั่น ผีเสื้อสีพระจันทร์แวะเวียนกุหลาบมอญชมพู

กุหลาบบลูฟอร์ยูสีชมพูอมฟ้าสะดุ้งเสียงดังจากรถที่ผ่านไป สำลักควันที่รถคันนั้นพ่นออกมา

น่าเวทนานัก
ฉันได้กลิ่นควันเหม็นๆ และไม่ลืมความเศร้าโศกที่กัดกร่อนบั่นทอน
ไม่ลืมทุกความรู้สึกที่รู้สึก

ความคิด บางครั้งพาฉันฉวัดเฉวียนจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกัน
อาจเกืดจากการเชื่อมโยงหรือการก้าวข้าม หรือการกระโดดไร้ทิศทาง
หากความรู้สึกคือความจริง
ความจริงที่ต้องรับมือ
รับมือกับความรู้สึกที่ไม่ปรารถนา

บางวันเก่าก่อน 

ความฝันเหมือนเคยท่วมล้นเป็นน้ำตาก่อนตามมาด้วยเสียงหัวเราะดังๆ
วันนี้
ฉันรินรดหยาดเหงื่อลงบนสวนฝัน แทนการประพรมด้วยหยดน้ำตา
รื้อฟื้นสวนกุหลาบด้วยความรู้สึกดีๆที่เคยมี
เชื่อว่า สวนจะกลับมาสดชื่นเหมือนที่เป็นมา

ไม่นานหรอก ฉันจะมองผ่านหน้าต่างออกไป รับกำลังใจจากดอกใบสดใสขณะเขียนบทกวี

ข่าวใจของวันนี้จึงเต็มไปด้วยความหวังที่เป็นไปได้
ที่ฉันส่งมาถึงคุณ
 

ตัดกุหลาบมาใส่แจกันในบ้าน
เพื่อนำข้างนอกเข้าไปไว้ข้างใน

มีข้างในอยู่ข้างนอก
และมีข้างนอกอยู่ข้างใน

ดังนี้ ทุกสิ่งจึงราบรื่น กลมกลืน สะดวกสบาย

 ใช้ชีวิตง่ายๆอยู่ในความกลมเกลียว

 

กุหลาบอังกฤษ กลามิส คาสเซิล Glamis Castle Rose

*

อภิจิต

อภิจิต จิตที่ยิ่งใหญ่ วันชาวไทยรวมตัวกันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี

โอ้องค์กษัตรา
สุริยาแห่งปวงไทย สถิตย์อยู่คู่ไผท
คือดวงใจไปตราบนาน

*    

พระองค์ทรงละทิ้งเพียงสังขาร

ไม่ได้ละทิ้งปวงชน

สู่หาวหนสกลนิรันดร

ส่องแสงในกมลนำทาง

16 ตุลาคม 2559
วันที่สามหลังจากวันสวรรคตของพระเจ้าอยู่หัว
หลังวันแดดแรงร้อนรุ่มรุนแรงมาหลายวัน
วันนี้ท้องฟ้าก็หม่นมืดตั้งแต่เช้าจนยามสาย
ก้อนเมฆดำเข้าครอบคลุมเป็นวงกว้างจากทิศตะวันออกเฉียงเหนืออ้อมไปทิศตะวันตกเฉียงใต้
ทว่าท้องฟ้าไม่ได้มืดมนจนเกินไปด้วยแสงสีขาวเจือทองทางทิศตะวันออก
ไม่ผิดความรู้สึกในจิตใจนับจากวันนั้น
วันที่ 13 ตุลาคม 2559


พระองค์ทรงจากไปโดยมิได้ละทิ้งพวกเรา
พระองค์ทรงจากไปสถิตย์อยู่ ณ ดินแดนแห่งนิรันดร
ผลพวงแห่งการลงมือทำด้วยความรักและห่วงใยประชาชนของพระองค์
เจริญงอกงามบนแผ่นดินนี้มาเนิ่นนาน
ยังคงดำรงอยู่ และจะเติบโตแผ่ขยายต่อไปในอนาคต ไม่มีที่สิ้นสุด

ท่ามกลางความทุกข์ยาก
พระองค์ไม่ได้หลั่งน้ำตาแด่วิปโยค
หากทรงตรากตรำราดรดด้วยหยดหยาดเหงื่อขณะทรงลงมือทำ
เพื่อแก้สารพันปัญหาที่ทำร้ายและบั่นทอนประชาชนของพระองค์
น้ำที่รินไหลจากดวงพระหฤทัยไม่ผิดน้ำจากฟ้าที่หลั่งรินรดแผ่นดิน
ให้พฤกษานานาพันธุ์ได้มีชีวิตเติบใหญ่ มีชีวิตรอดอยู่ได้ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่
ที่มีนามว่า ภูมิพล พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่

อภิจิต การรวมกันของจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่
มีครั้งไหนหรือที่จิตวิญญาณของผองไทยจะยิ่งใหญ่ได้เช่นนี้
ทั้งเมื่อยามยังทรงพระชนม์ชีพและทั้งยามจากพราก
จิตวิญญาณแห่งปวงชนชาวไทยยิ่งรวมตัวกันได้แน่นเหนียวและหนักแน่น
ยืนหยัดและยืนยันต่อโลกและสวรรค์ว่า
พระองค์ท่านคือศูนย์รวมจิตใจของพวกเรา
พลังแห่งความรัก ความห่วงใย สู่การลงมือทำของพระองค์
คือพลังอันไม่สิ้นสุดของแผ่นดิน
ไม่ว่าในสภาวะใด
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ




*

ยังคงงอกงาม

25 ตุลาคม 2559

His Majesty The King's photo was taken in 1982 at Chiang Dao, Chiang Mai by Napan Sevikul

ในหลวงของปวงชน
พระองค์ท่านเสด็จสู่สวรรคาลัย
หากงานของพระองค์ยังคงหายใจอยู่บนแผ่นดิน

"ถ้าประชาชนไม่ละทิ้งข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะละทิ้งประชาชนได้อย่างไร"

พระองค์ทรงไม่เคยทอดทิ้งพวกเราเลย
งานของพระองค์ยังคงหายใจ
พระกรุณาธิคุณยังคงงอกงามอยู่ในจังหวะการเต้นของหัวใจปวงชน
ที่ไม่สั่นคลอน

จัสมิน

https://www.facebook.com/napan.sevikul
หมายเหตุ Napan Sevikul


นภันต์ เสวิกุล ผู้ฉายเล่าว่า "พระบรมฉายาลักษณ์ภาพนี้ ฉายที่บ้านแม่แกน้อย อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2525 เป็นภาพที่สะเทือนความรู้สึกมากมาย และจำได้ไม่มีลืม

ในบ่ายวันนั้น อากาศร้อนอบอ้าว บริเวณโดยรอบ เป็นลานดินแดงแห้งแล้ง มีกระท่อมของชาวมูเซอร์แดงปลูกห่างๆกัน
ในวันนั้น สมเด็จพระนางเจ้าฯ และ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลีฯ โดยเสด็จฯ
ระหว่างที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทอดพระเนตรสภาพภูมิประเทศเบื้องหน้า สลับกับแผนที่ในพระหัตถ์ที่ทรงกางออกอยู่นั้น ทันใด ก็มีลมหมุนเล็กๆ หมุนมาตรงที่ประทับยืนอยู่นั้น ฝุ่นแดง กระจายไปทั่ว แผนที่แทบหลุดจากพระหัตถ์ .. เจ้าหน้าที่ต่างตกใจ
แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ประทับยืนนิ่งๆ อย่างมั่นคง ทรงรวบแผนที่ไว้ในพระหัตถ์ ถอดฉลองพระเนตรแล้วเช็ดพระเนตร สักครู่ จึงยกแผนที่ขึ้นจัด และกางออก ทรงงานต่อไปเสมือนหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น ....

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า ติดตาช่างภาพตัวเล็กๆ มาตลอดระยะเวลากว่าสามสิบปี โดยเฉพาะภาพความเวิ้งว้างว่างเปล่าของที่ราบเชิงเขาอันแห้งแล้งนั้น"
ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

ใจ ไทย

เช้าวันที่ 13 ตุลาคม 2016 เขียนไว้ในบอกเล่าข้างบนว่า

ใจไม่พร้อม
ใจไม่ยินยอมให้ภัยใดแผ้วพาน
ใจไม่อยากรอนราน
ใจไม่ยอมเคว้งคว้าง
อยู่ในความมืดมน

ขอความรัก ความดี พระปรีชาชาญซึ่งนำมาสู่การให้ที่ยิ่งใหญ่ของในหลวง
นำพาพระองค์ท่านให้ผ่านพ้นความป่วยไข้
นำพาพวกเราผ่านพ้นความสั่นไหวกังวลในครั้งนี้
ขอให้ความรักที่พวกเรามีต่อพระองค์ท่าน
เพิ่มพูนพระกำลัง มีชัยชนะต่อความป่วยเจ็บทั้งมวล

ขอปวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองแผ่นดินชาติ แผ่นดินโลกและจักรวาล

ดลบันดาลให้หม่นมารผ่านไป

ไทยไม่พร้อม

ไทยไม่ยินยอมให้ภัยใดแผ้วพาน
ไทยไม่อยากรอนราน

ไทยไม่ยอมเคว้งคว้าง
อยู่ในความมืดมน

*

ยามค่ำวันเดียวกัน

ในหลวงของเราเสด็จสวรรคตด้วยพระอาการสงบที่โรงพยาบาลศิริราช

เมื่อเวลา 15.52 นาฬิกา

วันที่ 13 ตุลาคม 2559

สิริพระชนมพรรษาปีที่ 89

ทรงครองราชย์ได้ 70 ปี

พระองค์ท่านไม่ได้จากไปไหน
ทรงดำรงอยู่ข้างใน
ในหลวงในดวงใจตลอดกาล

*

มืดมนคืนลมแรง

สวนและบทกวี / Garden and Poetry

เช่นเดียวกับสวนของเรา คือบทกวีของเรา

ในสวนมีพันธุ์ไม้นานาชนิดที่เราต่างเลือกสรร

เราปลูกต้นไม้ที่ไม่เคยอยู่ด้วยกันไว้ด้วยกัน

เราทำทางเดิน เนินดิน สระน้ำ

เพื่อให้ใกล้เคียงธรรมชาติ

เรานำสิ่งต่าง ๆ มาอยู่ด้วยกันอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

สิ่งที่เป็นธรรมชาติที่สุดในสวนคือบรรดาต้นหญ้า ต้นไม้ที่ขึ้นเอง

และหลากชีวิตที่ไม่ได้เชื้อเชิญทั้งหลาย

แมลง คางคก หอยทาก กิ้งก่า จิ้งเหลน งู

บางชีวิตถูกกำจัดเพื่อความปลอดภัย

บางชีวิตถูกกำจัดเพื่อความสวยงามของต้นไม้ในสวน

ฉันทอดสายตามองสวนของฉัน

เงี่ยหูฟังท่วงทำนองของสายใจ

ซึ่งโยงใยสิ่งที่ไม่เป็นธรรมชาติและเป็นธรรมชาติไว้ด้วยกันอย่างงดงาม

ในบทกวี เราคัดสรรถ้อยคำ

นำเรื่องราว ความรู้สึกนึกคิดมาเรียงร้อยเป็นถ้อยความตามฉันทลักษณ์

เราผลักไสคำบางคำออกไป แทนที่ด้วยอีกคำเพื่อความงดงามแห่งบทกวี

เช่นเดียวกับสวนของเรา

คือบทกวีของเรา

กุหลาบอังกฤษ บลู ฟอร์ ยู

ในความชิดใกล้อันอบอุ่น

ฉันมองต้นไม้เล็ก ๆ ที่ขึ้นเองอย่างรักใคร่

 และ

ในความห่างไกลอันอบอุ่น

ฉันยังคงมองเห็นต้นไม้เล็ก ๆ เหล่านั้น

กุหลาบฝรั่งเศส โจเซฟิน แอนด์ ชาร์ลอตต์

* 

กุหลาบอังกฤษ ทาโมร่า

กุหลาบอังกฤษ ชารีฟา อัสมา

กุหลาบฝรั่งเศส เบียงเช้อหนู่ ที่เรียกกันว่า เบียงเวนู

กุหลาบพระนาม จุฬาลงกรณ์

กุหลาบฝรั่งเศส โจเซฟิน แอนด์ ชาร์ลอตต์

กุหลาบอังกฤษ จูเลียต

กุหลาบอังกฤษเอลเลน

กุหลาบอังกฤษ ชารีฟา อัสมา

*

กุหลาบอังกฤษ จูเลียตกับบางถ้อยคำจากบทละครโรมีโอแอนด์จูเลียตของวิลเลียม เช็คสเปียร์ / English Rose Juliet with some quotes from Romeo and Juliet

จูเลียต กุหลาบอังกฤษโดยเดวิด ออสติน บานใหม่ๆ สีเหมือนแสงเช้า

กุหลาบอังกฤษของเดวิด ออสตินชื่อนี้ทำให้สับสนไม่น้อย
มีให้เห็นทั้งสีเหลือง และสีส้มอมชมพูที่เรียกว่าแอปริคอท
แต่ที่เหมือนกันคือ ทรงดอกสวยมาก
กุหลาบต้นนี้ติดชื่อมาว่า "จูเลียต"
ไปค้นในสารบัญของเว็บเดวิด ออสติน มีแต่กุหลาบที่มีชื่อว่า "สวีท จูเลียต" หรือจูเลียตแสนหวาน และมีสีแอปริคอทสวยงามมาก
ค้นคว้าต่อไปพบว่า เดวิด ออสตินใช้เวลาผสมและรอให้สายพันธุ์นิ่งอยู่ถึงสิบห้าปี ถือว่าเป็นกุหลาบที่แพงที่สุดในโลก
ดังนี้จึงสับสน แต่กุหลาบ ไม่ว่าจะเรียกด้วยชื่อใดก็ยังคงสวยหวานดั่งคำของวิลเลียม เซ็คสเปียร์ ในบทละคร "โรมีโอ แอนด์ จูเลียต"

“My bounty is as boundless as the sea,
My love as deep; the more I give to thee,
The more I have, for both are infinite.”

ความใจกว้างของฉันกว้างใหญ่เช่นทะเล
ความรักก็เช่นกัน ยิ่งฉันมอบให้เธอมากขึ้นเท่าไร
ฉันก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น เพราะสองสิ่งนี้ไม่มีที่สิ้นสุด

"What's in a name? that which we call a rose
By any other name would smell as sweet.” 

  อะไรที่อยู่ในนาม ดอกไม้ที่เราเรียกว่ากุหลาบ

แม้เรียกด้วยชื่ออื่นก็ยังคงหอมหวาน

English rose: Juliet

"Go wisely and slowly. Those who rush stumble and fall."

จงไปอย่างฉลาดและช้า ๆ คนรีบร้อนถลาและล้มลง

You are a lover. Borrow Cupid's wings

and soar with them above a common bound.

เธอเป็นคนรักผู้หยิบยืมคู่ปีกของคิวปิด

แล้วทะยานขึ้นเหนือขอบเขตสามัญ

"O teach me how I should forget to think."

สอนฉัน ทำอย่างไรฉันจึงจะลืมที่จะคิด

"Women may fall when there's no strength in men."

ผู้หญิงอาจล้มเมื่อผู้ชายอ่อนแอ

"I am fortune's fool!" 

ฉันเป็นไอ้โง่ผู้โชคดี

“Romeo: I dreamt a dream tonight.

Mercutio: And so did I.

Romeo: Well, what was yours?

Mercutio: That dreamers often lie.

Romeo: In bed asleep while they do dream things true.”

บทพูดระหว่างโรมีโอกับคนรับใช้คนสนิท 

โรมีโอ:   คืนนี้ข้าฝัน

เมอร์ซูทิโอ: ข้าพเจ้าเองก็ฝัน

โรมีโอ:  เจ้าฝันอะไร

เมอร์ซูทิโอ: คนฝันมักโกหก
โรมีโอ:  ยามหลับอยู่ในเตียง เหล่าคนฝันต่างฝันความจริง

"Love is a smoke raised with the fume of sighs;
Being purged, a fire sparkling in lovers' eyes;
Being vexed, a sea nourished with loving tears.
What is it else? A madness most discreet,
A choking gall, and a preserving sweet."

ความรักคือควันที่เกิดขึ้นจากละอองไอของการทอดถอนใจ
เมื่อถูกขจัดออกไปจักเกิดประกายไฟในดวงตาคนรัก
เมื่อถูกรบกวน ทะเลจักรินเดิมด้วยน้ำตาแห่งรัก
อย่างอื่นอีกอย่างนั้นหรือ คือความบ้าคลั่งที่ควบคุมไว้อย่างถึงที่สุด
คือความหาญกล้าบ้าบิ่น และคือขนมหวานที่เฝ้าถนอมเก็บไว้

"A glooming peace this morning with it brings;

The sun, for sorrow, will not show his head:
Go hence, to have more talk of these sad things;
Some shall be pardon'd, and some punished:
For never was a story of more woe
Than this of Juliet and her Romeo.”

ความสงบอันหม่นหมองซึ่งเช้านี้นำพามา
แม้ดวงตะวันยังโศกเศร้าจนไม่โผล่หน้ามาให้เห็น
ไปเถิด ยิ่งพูดถึงเรื่องน่าเศร้าเหล่านี้
บางคนอาจได้รับการให้อภัย บางคนอาจถูกลงโทษ
เพราะไม่เคยมีเรื่องราวใดโศกสลดไปยิ่งกว่าเรื่องราวของจูเลียตและโรมีโอของเธอ


*

กุหลาบกับมะลิซ้อน บทกวีในสวน / Roses and Rose Jasmine, Poem in the garden

กุหลาบขาว

ในที่สุด ลมพฤษภาก็พาฝนมาเยือน

แต่แรก น้ำจากฟ้าค่อย ๆ ปรายโปรยโรยสายลายฝน

ต้นไม้ลางเลือนเคลื่อนไหวท่ามกลางสัญญาณฤดูกาลที่เพิ่งมาถึง

ผ่านพ้นไปแล้วร้อนแล้งแห่งเมษา

ผืนดินระอุร้อนร่ำร้องรอคอย

แม่น้ำคูคลองหนองบึงแห้งขอด

น้ำตกหายไปกลายเป็นชั้นหินให้ปีนป่าย

หลายสิ่งหลายอย่างกลายเป็นสีน้ำตาล 

ฤดูร้อนปีนี้ช่างดุดัน

ทว่า...

พฤษภาได้มาถึงแล้ว

กลางเดือนฝนตกหนัก เทน้ำลงสู่ดิน สู่ผืนป่า สู่คูคลองหนองบึง แม่น้ำและเขื่อน

แม้ทางน้ำจะตื้นเขิน แต่กลับคืนมาแล้วซึ่งรูปลักษณ์อย่างที่ควรจะเป็น

น้ำตกกลับมาเป็นน้ำตก

เช่นนี้แล้วจึงถึงเวลาควรปลูก

พายุพฤษภาหอบความร้อนเก่า ๆ ออกไป

แทนที่ด้วยความร้อนใหม่ ๆ

จากร้อนแล้งกลายเป็นร้อนชื้น

ผืนดินที่แต่ก่อนกร้านแดดแตกระแหง มาวันนี้ค่อยคืนกลับ
ไม่ช้าจะกลายเป็นผืนดินเย็น

พฤษภาคมเป็นเดือนเกิดแม่

เป็นเดือนเกิดของคนสำคัญและจำเป็นต้องมี

แม้ไม่อยู่ให้ได้มอง แต่ก็ยังเห็นได้เสมอ

ไม่มีเดือนใดพิเศษกว่าเดือนอื่นใด

วัน เดือน ปี สำคัญขึ้นมาได้ก็เพราะคน

คนที่มีความรัก เยื่อใย และสายใจที่ผูกกัน

*

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบอังกฤษ สปิริต ออฟ ฟรีดอม / English rose Spirit of Freedom

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบ บีเลิฟ /  Beloved Rose

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบจุฬาลงกรณ์

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบเยอรมัน โยฮาน วูล์ฟแกง วอน เกอเธ่ / Johann Wolfgang von Goethe Rose

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบชมพู

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

กุหลาบเยอรมัน วูล์ฟแกง วอน เกอเธ่ /  Johann Wolfgang von Goethe Rose

กุหลาบกับมะลิซ้อน

กุหลาบอังกฤษ เดอะ พรินซ์ / English Rose: The Prince

มะลิซ้อน / Rose Jasmine

ขอให้ทุกช่วงเวลาก่อเกิดสิ่งดี ๆ ในชีวิตทุกคืนวัน

22 พฤษภาคม 2559

*