กระดาษแผ่นเล็ก (1) บางสิ่งที่หล่นหายไประหว่างการเดินทาง

ภาพถ่ายโดยจันทร์สิรินทร์ / By Jansirin

เพื่อนคนหนึ่งของฉัน รักการเขียนจดหมายที่สุด
เธอมีปากกาคอแร้ง ขวดหมึกสีมิดไนท์ บลู ครั่ง และตราประทับ
เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมยาวๆ ตาโตๆ
เธอปรากฏให้เห็นเป็นนางเอกในเรื่องล่าสุดที่ฉันเขียน
เช่นเดียวกับเมื่อเขียนบทกวี "หญิงสาวแห่งยุคสมัย"
โดยไม่ได้เชื้อเชิญ เธอเดินเข้ามาในห้วงคำนึง มาเป็นนางเอก

จดหมายฉบับหนึ่งนอนรออยู่ในกล่องไปรษณีย์สีเขียวก่ำ
เดินทางไกลมาจากเกาะช้าง
ในซองมีใบไม้แห้งติดมาบนกระดาษสีน้ำตาล
และตัวหนังสือบนกระดาษแผ่นเล็ก



"บางสิ่งที่หล่นหายไประหว่างการเดินทาง"


เช้าของวันที่ฝนตก เวลาเดียวกับแดดออก
.
กลิ่นไอดินจางหายไปในคาวทะเล
.
กลิ่นไอป่าจมหายไปในไอหมอก
.
ควันบางเบาล่องลอยสู่ชั้นบรรยากาศ

.
ท้องฟ้า ไม่ใชสีฟ้า
.
ท้องทะเล ไม่ใช่สีทะเล
.
เกิดความอัศจรรย์ใจ
.
เหมือนสายเลือดหนานุ่ม
.
หมุนเวียนประดุจแพรไหม
.
ทุกอย่างดังฝัน
.
หรือว่านี่จะเป็น "โลกใบใหม่"
.
.
Life is wonderful...
I look around and miss you.

ใบไม้ที่เก็บได้ที่ชายหาด
ลองดมกลิ่นดูซี่
ยังมีกลิ่นคาวทะเลติดอยู่เลย


*