 |
| English Rose "Olivia" |
ไม่ว่าวันคืนจะเป็นอย่างไร ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังรอคอยอยู่ในสวน
กลิ่นหอมกุหลาบอวล อ้อยสร้อยอยู่ในคล้อยลมนิ่งงัน
หอม ซึ่งฟุ้งกระจายเมื่อสายลมเปลี่ยนผัน
และหอมนั้นพลันสลายไปกับสายลมแรง
ซ้อนกลีบเรียงร้อยอ่อนช้อยหนอธรรมชาติ
งามพิสุทธิ์สะอาดในเงาแสง
อาจมีบ้างฤดูร้ายและเหล่าแมลง
ที่แอบแฝงเข้ามา โอ้ชะตากรรม
แต่ใครหรือจะทอดทิ้งความรัก
ซึ่งฉันตระหนักด้วยการดำรงอยู่ของเธอแม้ปราศจากถ้อยคำ
วันแล้ววันเล่า เราเฝ้าทำสิ่งเดิมซ้ำ ๆ
วันคืนน่าจดจำ
บทกวีไร้คำในสวนคือกุหลาบ
สวนอักษรบนกระดาษคือบทกวีที่ฉันเขียน
แสงแดด บางครั้งแผดเผาทะลุทะลวงผ่านครีมกันแดดจนผิวแสบร้อน
แต่แสงร้อนไม่อาจทำให้วางมือ เราต่างไม่ละความเพียร
เธอ ด้วยการดำรงอยู เติบโตและออกดอก ส่วนฉัน ด้วยการเฝ้าดูแลและเฝ้าเขียน
มันคือการวนเวียนทำซ้ำที่เกิดจากความรัก
คือการดำรงอยู่
คือชีวิตจิตใจ
หากใครถามฉันอีกว่า ทำไมฉันจึงเขียน
ฉันจะย้อนถามเขาว่า ทำไมกุหลาบจึงออกดอกดีไหม
เราต่างเกิดมาเพื่อทำอะไร ๆ
จิตสำนึกบอกให้วางความรักที่มีต่อบางสิ่งไว้
วางร่องรอยเอาไว้
ระหว่างการเดินทาง
ชีวิตและจิตวิญญาณเติบโตผ่านเราเรียนรู้
เช่นฉันเฝ้าดูกุหลาบบาน
บทสนทนาน่าชื่นชมขมหวาน
สุขทุกข์สายธาร
สูญหายตายผ่านเช่นเดียวกับชีวิต
หากคงอยู่เป็นคู่มิตร หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณนิรันดร์
*
หมายเหตุ*
ภาพข้างบนทั้งหมดเป็นกุหลาบ "โอลิเวีย" โดย เดวิด ออสติน
*
*
