ดอกใบในเดือนเมษากับสิ่งที่ตามองไม่เห็น / Summertime

ุ

ดอกกัลปพฤกษ์

ฤดูร้อนเพิ่มสีสันเจิดจ้าให้บรรดาบุษบาที่คลี่บานบนไม้ยืนต้น
ชมพูตะเบบูญ่าหรือชมพูพันธ์ทิพย์ ชมพูแคฝรั่ง
ชมพูกัลปพฤกษ์
ม่วงตะแบก ม่วงอินทนิน
เหลืองสุพรรณิการ์ เหลืองดอกคูนหรือราชพฤกษ์
ส้มและแดงหางนกยูง
 มองจากไกล ๆ

พวกเธอคล้ายไม่เหน็ดหน่ายกับแสงแดดร้อนแรงแม้ในยามบ่าย

สรรพสีรายรอบกายทำให้เมืองหลวงของเราเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นก็จริง

แต่ผู้คนบนท้องถนนต้องยกแขนขึ้นปาดเหงื่อ

ดอกฝ้ายคำ หรือสุพรรณิการ์

ต้นคูน หรือราชพฤกษ์ / Golden Shower

ความร้อนทำให้เหนื่อยเร็ว

เราเร่งความเย็นเครื่องปรับอากาศในอาคารเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน

พ่นไอร้อนมหาศาลสู่ภายนอก

สู่ผู้คนข้างนอก

เราพ่นไอร้อนจากโลกใบเล็กสู่โลกใบใหญ่

โลกเดียวที่เรามี

คูนที่บ้านสวยหลบแดด ไม่เหมือนคูนส่วนใหญ่ที่สู้แดดสู้ลม

วันหนึ่งข้างหน้า พลังงานจะหมดไป

ไม่เป็นไร เราจะได้พลังงานชนิดใหม่มาทดแทน

มนุษย์ไม่เคยจนหนทาง

เราใช้พลังจากแสงอาทิตย์มากมีก็ได้ จะเป็นไรไป

เราเชื่อเช่นนั้น

ช่อดอกคุนแกว่งไกวในสายลมร้อน เป็นม่านธรรมชาติแสนสวยของห้องข้างบน

ที่ดินถูกแผ้วถางเพื่อความเจริญ เราทดแทนด้วยการเพิ่มพื้นที่สีเขียวในอาณาจักรของเรา
อาณาจักรที่เราเรียกว่าบ้าน

ไม่ว่าอาณาจักรนั้นจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหน

มีคนจำนวนมากทำเช่นนั้น

มีคนปลูกต้นไม้ใหญ่ ผลิตออกซิเจนเพียงพอสำหรับคนในครอบครัว

มีคนจำนวนมากที่ปลูกต้นไม้ใหญ่ผลิตออกซิเจนเผื่อแผ่เพื่อนมนุษย์ที่ไม่รู้จัก

ไม่ว่าโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม

ดูเหมือนว่า ออกซิเจนที่มี เพียงพอต่อพวกเรา
ในเวลานี้

ต้นกัลปพฤกษ์/ Cassia bakeriana Crab

บางคนไม่ปลูกต้นไม้เพราะดอกใบร่วงรก

เราเห็นดอกใบที่ร่วงรก

แต่ออกซิเจนที่ต้นไม้ผลิตให้เราหายใจ
ใครเล่าจะมองเห็น

บางสิ่งที่มองไม่เห็น

บางสิ่งที่ไม่ต้องซื้อหา

เป็นสิ่งสำคัญต่อชีวิต คือความเป็นความตาย

อากาศที่เราหายใจสำคัญต่อเราเกินคำบ่นว่า
ดอกใบร่วงหล่นที่รกตาเป็นธาตุอาหารดิน

ต้นไม้ดูดซับความร้อน มลภาวะ ดูดซับน้ำ รากยึดดิน

ต้นไม้แต่ละพันธุ์ให้ประโยชน์ต่างกัน

แต่ให้ประโยชน์ได้ทุกส่วน

ถ้าโลกปราศจากต้นไม้ เราจะอยู่อย่างไร

เริ่มจากข้าว

.....

.

ดอกกัลปพฤกษ์

เรากอดโลกไม่ได้

แต่กอดต้นไม้ได้

ลองกอดดู แล้วจะรู้ว่ารู้สึกอย่างไร

ไม่มีใครกอดสิ่งใดแทนกันได้
ความรู้สึกที่ได้รับแตกต่างกันไปในแต่ละคน

Tree Jasmine with big bird nest

ณ รีสอร์ทแห่งหนึ่งที่ระยอง

มียางนาต้นใหญ่ขนาดสามคนโอบ กับต้นไทรขนาดเดียวกันแต่ไม่สูงเท่า

ฉันเรียกต้นไม้ทั้งสองว่า คุณปู่ยางนา คุณตาต้นไทร

ฉันเคยกอดมาแล้ว กอดอย่างไม่อายใคร

ไม่ว่าใครจะเห็นว่าการกอดต้นไม้เป็นความบ้าหรือความรัก

ก็ต้องถือว่าเป็นความผิดความถูก ความดีความชอบของแม่

แม่ผู้ล่วงลับไปก่อนเวลาอันควร

สำหรับฉัน
สิ่งที่แม่ให้ไว้คือการสืบทอดความรักที่มีต่อโลก

ต่อธรรมชาติ
ต่อต้นไม้ใบหญ้า

และ

ต่อแม่

แม่นกเคี้ยวเมล็ดพันธุ์ป้อนลูก / Sparrow feeding her chick

คิดถึงแม่

ไม่สบาย ไม่ได้ทำอะไร

ยิ่งคิดถึง

แม่

คิดถึงอาหารที่แม่เคยหาให้ทานเวลาป่วย

นึกเห็นกุหลาบทีโรสสีครีมดอกเบ้อเริ่มที่แม่ปลูกไว้บนระเบียง

เปิดหน้าต่างห้องนอนตอนเช้าเมื่อไร ก็เห็นเมื่อนั้น

เวลาป่วย เปราะบาง

นึกถึงหลายอย่างเกี่ยวกับแม่ โดยไม่ได้เสาะแสวง

ไม่ได้จงใจเลือกหยิบกล่องอดีตใดมาเปิด ทีละกล่อง ทีละกล่อง แล้วนึกถึง

แต่เป็นการคิดถึงที่เกิดขึ้นเอง

เหมือนน้ำ ที่ไหลวนอยู่ในใจ

เอ่อล้น

ออกมาเป็นหยดน้ำตา 

เผาะ

เผาะ

เผาะ

น้ำตา เรามองเห็น

ความคิดถึง เรามองไม่เห็น

กระนั้น

แจ่มกระจ่าง

เหมือน

ดอกใบที่ร่วงหล่นลงมาให้เราเห็น

กับ

ลมหายใจ

ที่ไม่มีใคร มองเห็น

*

http://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA&list=RD7gwl29diADw



http://www.youtube.com/watch?v=xJOtaWyEzaI/

   ฝากเพลงในบ้านที่เคยฟังเนิ่นนานไม่มีวันลืมเลือน

เพลง ที่ทนฟังไม่ได้มาหลายปี

ลองฟังดูนะคะ
ข้างบนเวอร์ชั่นเก่ากับเอลล่า ฟิตซ์เจอร์รัล
ข้างล่างเวอร์ชั่นใหม่กับนอร่าห์ โจนส์ อันนี้มีเนื้อร้องด้วยค่ะ

*