แปลกไหม
ฉับพลัน ฉันตระหนักว่า
วันหนึ่ง เราทุกคนจะหายไป
เราหายไป อาจเพื่อไปปรากฏในที่อีกแห่งหนึ่ง
ไม่มีใครอยู่สองที่ได้ในเวลาเดียวกัน
ที่แห่งใหม่อาจเชื่อมโยง หรือไม่เชื่อมโยง กับที่ที่เราเคยอยู่
เราอาจหายไปอย่างมีเงื่อนไข หรือไม่มีเงื่อนไข
อาจอะลุ่มอล่วย หรือเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
การหายไปของเรา แม้ไม่ปริปากกล่าวคำ
แต่คือการอำลาจากความจริงหนึ่ง สู่ความจริงอีกอย่างหนึ่ง
แต่คือการอำลาจากความจริงหนึ่ง สู่ความจริงอีกอย่างหนึ่ง
อาจจากความจริงหนึ่ง สู่ความฝันที่เป็นจริง
เราไม่ร่ำลาอาจเพราะเราจดจ่อกับปัจจุบัน
มุ่งมั่นทักทายใครบางคนที่เฉพาะเจาะจง
มุ่งมั่นทักทายใครบางคนที่เฉพาะเจาะจง
และบอกกล่าวอย่างเฉพาะเจาะจง
เราอาจเดินไปด้วยกันกับใครอีกคน
อาจเดินไปด้วยกันอีกนาน
อาจจนกว่าใครคนใดคนหนึ่ง จะหยุดหายใจ
เหมือนที่ใครคนหนึ่งหยุดหายใจในเดือนมิถุนา ...
ฉันตั้งใจว่าจะหยุดพูดถึงความเศร้านี้แล้ว
แต่ดูฉันซี
ใครคนหนึ่งจากไปก่อนเวลาหลายสิบปี
ก่อนเวลา
ก่อนเวลา
ก่อนเวลา
..
ก่อนเวลา
จากไปโดยปราศจากคำร่ำลา
ในเดือนนี้
จากไปโดยปราศจากคำร่ำลา
ในเดือนนี้
ช่องว่างทุกช่องว่าง
มีความหมาย
เช่นเดียวกับช่วงเวลา
ช่องว่าง และ ช่วงเวลา
เรา จะหายไปในช่องว่างและช่วงเวลาเหล่านั้น
เราทุกคนเลย
การหายไป อาจไม่ใช่ความตาย
แต่ความตายคือการหายไป
ในช่องว่างและช่วงเวลา
ไม่แปลกหรอกที่ฉันนึกถึงการหายไป
และ
ความตาย
.ในเดือนมิถุนา
*
วาง
หนึ่งเปลือกหอยบนหาดทรายลงเหนืออนันตเม็ดทรายแห่งความจริง
*
