จุดกำเนิด อาจลูกไฟจากกองฟิน

นิรันดรแห่งบทกวี?


อาจลูกไฟลอยวาบยามอาบหนาว

อาจวิบวับแสงดาวที่พราวฟ้า

ผกายจันทร์รุ้งพรายในสายตา

อาจจากบทสนทนาที่เรามี


ผ่านเวลาผันผายสายน้ำล้น

ผ่านยินยลสุขโศกโลกเปลี่ยนสี

ผ่านหน้าปัทม์นาฬิกาวินาที

นิรันดรแห่งบทกวีอยู่ที่ใด


ความกลมกล่อมที่กลมกลืน

ยังรอคอยวันคืนอยู่ใช่ไหม

นิรันดรเลือกสรรค์นิรันดร์ใด

ควรสถิตย์อยู่ข้างใน นิรันดร


อาจลูกไฟลอยวาบแล้วซาบซึ้ง

อาจต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่งเล่าสอน

อาจหนึ่งบทสนทนาหนึ่งบทตอน

บังเกิดหนึ่งนิรันดรแห่งบทกวี




*

ต้อง โดย WestwindPanras



อาจประกายพลุไฟวันใจกรุ่น
เสียงหัวเราะอุ่นๆบนภูผา
กลางแวดล้อมผู้คนบทสนทนา
อาจก่อเกิดปุจฉาที่เงียบงัน

ว่าฟุ้งๆพลุ่งพล่านผ่านกาลสาย
หาความหมายผ่านชีวิตผ่านคิดฝัน
ผ่านรอยทางไขว่คว้าหานิรันดร์
ผ่านทั้งนั้นทั้งสิ้นผ่านดินฟ้า

ผ่านความจริงผ่านความหวังที่ฝังราก
ผ่านหินสากดินแร้งแสวงหา
ผ่านที่เป็นที่ไปยังที่มา
แล้วถ่ายทอดด้วยภาษาที่อาทร

คือต้องตาต้องใจในความคิด
มองชีวิตเข้าใจข้างในสอน
เกินสามัญบนสามัญแห่งสัญจร
ภาพสะท้อนความรู้สึกผ่านตรึกตรอง

คือเรียบง่ายลึกล้ำน้ำคำปราชญ์
ไม่เปล่ากลวงเทสาดดาษจองหอง
ไม่รักชังกรีดกราดทาสเงินทอง
หากด้วยท่วงทำนองของความรัก



*