 |
| ภาพอดีต / A Portrait by Jasmine |
๑.
คล้ายแสงดาวแสงเดือนจะเลือนลาง
ตะวันพร่างแสงทุกข์ขมุกขมัว
แสงอดีตซีดหม่นบนแสงตัว
ที่พันพัววัวพันหลักการณ์ใด
คล้ายกลิ่นธูปควันเทียนเจียนเจือจาง
ไฟสว่างเพียงเห็นทางหรือไฉน
หากใจมืดชืดแล้งซึ่งแสงใจ
แล้วเราจะก้าวไปอย่างไรกัน
อดีตผ่านธารเวลาหาเวียนกลับ
ไม่ย่อยยับเพราะคนย่ำทำลายขวัญ
ดำรงอยู่ในกาลผ่านคืนวัน
คงอยู่ในอดีตนั้นนิรันดร
๒.
ยุคไม้ล้อมรวบรัดตัดรากแก้ว
กี่คลาดแคล้วแรงลมไม่ล้มขอน
ยามดินนุ่มพายุหนักจักโยกคลอน
เห็นล้มต้นลงนอนอ้อนอกดิน
ยุคเร่งรีบให้เร็วกว่าเวลาโลก
วิปโยคใหญ่คับด้วยทรัพย์สิน
ยุคปั่นหัวผู้คนมาป่นกิน
หรือเราสิ้นความเป็นเราแล้วคราวนี้
ความชังไม่ได้เป็นของฉัน
ไม่แบกหามกระนั้นไม่หันหนี
มองให้เห็นเต็มตาว่ามันมี
มองสิมองมองกลีให้เต็มตา
เพื่อนร่วมโลกร่วมเกิดและร่วมตาย
จะคาดหมายได้ไหมในหนักหนา
หวังได้เห็นดวงใจในสายตา
แม้ความไร้เดียงสามาสิ้นลง
๓.
ยังไม่สิ้นศรัทธาไม่สิ้นหวัง
ถึงผุพังคงไม่แหลกแตกเป็นผง
ในเปลี่ยนแปลกมุทะลุคำยุยง
เรายังร่วมชาติวงศ์พี่น้องกัน
บนรอยทางระหว่างเวลา
ทั้งวันหน้าวันนี้ย่อมผ่านผัน
ก็เพียงหนึ่งเม็ดทรายในธารอนันต์
ถมทับกันบนรอยทางกาลเวลา
*
๓.
ยังไม่สิ้นศรัทธาไม่สิ้นหวัง
ถึงผุพังคงไม่แหลกแตกเป็นผง
ในเปลี่ยนแปลกมุทะลุคำยุยง
เรายังร่วมชาติวงศ์พี่น้องกัน
บนรอยทางระหว่างเวลา
ทั้งวันหน้าวันนี้ย่อมผ่านผัน
ก็เพียงหนึ่งเม็ดทรายในธารอนันต์
ถมทับกันบนรอยทางกาลเวลา
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น