 |
| Firefly on the forefinger by Jasmine |
เราจะไม่จากกัน
เมื่อใฝ่ฝันแก่นแกนยังแสนหวาน
ผูกโบว์ผมปมพันวันเนิ่นนาน
กลายกิ่งก้านช่อมาลีที่แข็งแรง
ปักไม้ไผ่ค้ำผูกปลูกกุหลาบ
ไม่ให้ราบล้มคราพายุแฝง
เมล็ดพันธุ์หว่านลงตรงกลางแปลง
ในที่แจ้งแบ่งชมเราพรมไว้
มะลิซ้อนพรูพราวในคราวเผลอ
ดินสอเธอเหลาเผื่อเมื่อวันไหน
แล้วใครกันเร้นรอดเปลี่ยนหลอดไฟ
เตรียมแผ่นใหม่กระดาษให้วาดคำ
ดอกกุหลาบแย้มบานเต็มลานสวน
อากาศนวลอวลล้อมหอมกลิ่นร่ำ
ดอกชมพูพร่างพรมคล้ายฝนพรำ
เห็นภาพจำเธอเลี่ยงหลบเกรงกลบดิน
หิ่งห้อยน้อยลอยลงตรงนิ้วชี้
บอกว่ามีนิทานบนลานหิน
จิตวิญญาณคุยกับตนให้คนยิน
จึงรีบบินมาบอกออกไปฟัง
รอรุ่งสางวางช่อกุหลาบน้อย
แทนคนร้อยกวีเปรยเคยฝากฝัง
ข้างข้างถ้วยน้ำชาหน้ารวงรัง
ฉันลงนั่งปริ่มปริบกระพริบตา
บทสนทนาของจิตวิญญาณ
นิรันดร์กาลอาจไม่ไช่แสวงหา
ก่อเกิดจากบทกวีที่ถ้วยชา
บทสนทนาความคิดจิตวิญญาณ
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น