หัวใจคน บรรจุความรักได้มากน้อยสักเพียงใด
ใครเล่าจักตั้งคำถาม มีน้ำมากน้อยเท่าไรในทะเล
เมื่อเรือออกจากท่าล่องไป
ใต้ผืนฟ้า เหนือผืนน้ำเวิ้งว้างกว้างใหญ่
สายตาใครหรือจักมองเห็นขอบเขต
แม้แผ่นดินปลายทาง
จากกลางมหาสมุทร
มองไป ไกลเท่าที่สายตาสามารถมองถึง
ณ ที่ซึ่ง ...
ขอบฟ้า สัมผัส ขอบน้ำ
สิ่งที่ตาเห็น กลับเป็นเพียงมายาภาพ
ขณะสิ่งที่มองไม่เห็นยืนยัน
ขอบฟ้าและขอบน้ำ ไม่เคยสัมผัส
หัวใจคนบรรจุความชังได้สักเท่าไร
ใจที่รู้จักรัก ไฉนสามารถทำความรู้จักกับความชัง
ความรักกับความชัง มีกำลังเท่ากันไหม
สองสิ่งหมุนโลกไปในทิศทางใด
หรือมันไม่สำคัญ
2.
โลก
ไม่ได้ชื่นชอบใครเป็นพิเศษ
เฉพาะคนชื่นชอบโลกเป็นพิเศษเท่านั้น ที่รู้สึกว่าตนเป็นที่ชื่นชอบของโลก
เช่นเดียวกับความรัก
โลก ไม่ได้เป็นของเรา
เราต่างหากที่เป็นของโลก
เช่นเดียวกับความรัก
เช่นเดียวกับความฝัน
เช่นเดียวกับความหวัง
เช่นเดียวกับชีวิต
ที่วันหนึ่ง
ความตายจะเรียกคืน
*
อ่านงานจัสแล้ว
ตอบลบแปลกที่หลายความรู้สึกผสมปนเปกันอย่างกลมกลืน
บทนี้เหมือนจัสบอกว่าเราไม่เป็นเจ้าของอะไรเลย
เหมือนกับจะเขียนให้ตรงข้ามก็ได้
แต่จัสไม่เขียน
เพราะถ้าเขียนให้ตรงข้ามแล้ว
จัสไม่เชื่อ
ชื่นชมค่ะ
MinMintra
วิธีคิดมาจากสิ่งที่พบเจอ เกิดขึ้นแล้วในชีวิต
ตอบลบบางเรื่องจัสอาจเจอน้อยกว่าคนอื่น
บางเรื่องเยอะกว่า
และนี่คืองานกลั่นกรองความคิดผ่านความเป็นจริงนานา
ของจัสมิน
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นกำลังใจจริง ๆ
^^
ตอบลบMinmintra