 |
| Painting by Irene Sheri |
ใจ กระซิบกระซาบถ้อยคำบางคำ
เป็นห้วง ๆ
ล่องลอยอยู่ในจินตอากาศความนึกคิด
ล่องลอยอยู่ในจินตอากาศความนึกคิด
และแล้วเงียบงัน
ใจ ส่งสัญญาณผ่านตัวโน้ตบางตัว
กระจ่างใส ไร้เดียงสา
และแล้วขาดหาย
ฉัน เงี่ยหูฟัง
ฉัน เงี่ยหูฟัง
ถ้อยคำบางคำสำหรับบทกวี
ที่ยังไม่ใช่บทกวี
โน้ตสำหรับเพลงบางเพลง
ที่ยังไม่ใช่บทเพลง
ฉันเป็นคนเดียวที่ได้ยินเสียงนั้น
ฉันเป็นคนเดียวที่ได้ยินเสียงนั้น
เสียงจากข้างใน
ถ้อยคำ และ ตัวโน้ต
ตัวโน้ต และ ถ้อยคำ
ที่ไม่มีใครอื่นได้ยิน
แต่เธอ...
ถ้อยคำไม่ปะติดปะต่อ จึงเป็นบทกวี
ตัวโน้ตจึงเป็นบทเพลง
เพราะ เธอ ได้ยิน
ในความเป็นเรา
คำว่า "เข้าใจ" ถูกละไว้บนพื้นที่ว่างแสนโดดเดี่ยว
เราเพียงแต่ "รู้"
คำว่า "เข้าใจ" ถูกละไว้บนพื้นที่ว่างแสนโดดเดี่ยว
เราเพียงแต่ "รู้"
คำอธิบายที่โลกอาจต้องการจึงไร้ที่ทาง
ทาง
เส้นทางห่างไกล
ไกลเกินสุดสายตาแม้บนถนนสายผูกพัน
หากไม่ช้านาน ฤดูดอกไม้บานจะมาถึง
บรรดาดอกไม้จะคลี่แย้มในสวนเล็ก ๆ แห่งนี้
สวนในโลกใบเล็ก
สวนในโลกใบเล็ก
บนโลกใบใหญ่
ซึ่งเป็นโลกใบเล็กในทางช้างเผือกแสนกว้างใหญ่
ทว่าคับแคบในเอกภพ
เธอ
จะกลับมาเล่านิทาน
ให้ฉันฟัง
ถ้อยคำบางคำเพิ่งมาถึง
ฉันเงี่ยหูฟังเสียงกระซิบกระซาบนั้น
เหลือบมองสมุดที่เต็มไปด้วยหน้ากระดาษว่างเปล่า
ดินสอที่เหลาไว้จนแหลม
ฉันหยิบมันขึ้นมา
ปรารถนาได้ยินเสียงเธอฮึมฮัมตัวโน้ตบางตัว
เพลงบางเพลง
เพลงบางเพลง
ขณะฉันเขียนบทกวี
ขณะเรา
ติดตามบทเพลงบทใหม่ไปด้วยกัน
ติดตามบทเพลงบทใหม่ไปด้วยกัน
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น