พุดจีบ หมาแสนดี / Gigi, my sweet sweet dog

One lazy evening

ยามเย็นแสนสบายกับหมาทั้งสาม หล่อดีกับพุดจีบอยู่ด้วยกัน แพนด้าหลบใต้ร่มเงาอยู่ที่นี่

พุดจีบ หมาที่มีผิวเป็นสีชมพู ขนอ่อนนุ่มนิ่ม นิสัยดี

ตอนที่วิทนี่ย์ยังไม่ตาย ก่อนนอนทุกคืน พุดจีบจะเสียขนให้แม่นานเกือบชั่วโมง

แสดงว่ารักแม่มาก

พอแม่ตาย พุดจีบก็หันมาดูแลเชอร์รี

พอป้าอลิซป่วย พุดจีบก็ป้วนเปี้ยนอยากทำอะไรให้ แต่ไม่กล้า

ป้าอลิซเป็นหมารักสันโดษมาแต่ไหนแต่ไร

ที่บ้าน ไม่มีหมาตัวไหนที่เลียคนเพราะถูกสอนไว้

พอไม่มีใครให้ดูแล ก่อนนอนพุดจีบจะขอเลียแขนครั้งสองครั้งอย่างเกรงใจ

เป็นหมาที่เนื้อตัวสวยสะอาดน่ารัก รักเรามากและแสดงออกอย่างผู้หญิง

เวลาหลับยังน่ารักเลย

พุดจีบอยู่กับครอบครัวมาสิบสองปี ถ้าเป็นคนก็อายุแปดสิบสี่

แต่มันดูไม่แก่เลย หมอทักทุกวัน ๆ ว่าดูดี ไม่เหมือนหมาป่วย

หมาทุกตัวที่บ้านถ้าจะดูว่าแก่หรือไม่ต้องดูที่กระจกตา

กระจกตาเสื่อมคือสิ่งชี้ชัด

พุดจีบป่วยเป็นโรคไตที่ไม่ได้เกิดจากกินอาหารเค็ม

แต่เกิดจากพาราไชท์เม็ดเลือดที่อาจมาจากหมัดแมวหรือเห็บเพียงตัวเดียว

ฉันใช้เวลาที่หาได้ทั้งหมดดูแลพุดจีบทุก ๆ ทาง

หมอเข้ามาทุกวัน ฉันแทบไม่ได้หลับได้นอน ได้นอนก็น้อยเต็มที

ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้มันสบายตัว

เหนื่อยและทุกข์หนักเพราะโรคนี้รักษาไม่ได้ ได้แต่ทุเลา

หมอบอกว่า พุดจีบคงมีเวลาเหลือแค่หนึ่งสัปดาห์

ซึ่งเป็นสัปดาห์ที่ตรงกับวันเกิดฉันพอดี งานก็เร่งเร้า

แต่ไม่มีเรื่องอะไรหรือสิ่งไหนสำคัญเท่าพุดจีบในสัปดาห์นั้น

ฉันทำงานเสร็จทันเวลา 

วันเกิด ก็ใช้เวลาอยู่กับพุดจีบมากที่สุดซึ่งหมายถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง

คุยกับหมอเรื่องอาการก่อนจากไป ถ้าต้องทรมานมาก เราอาจฉีดยาให้หลับ

หมอบอกว่าคงจะอ่อนแรงแล้วตายไป

ฉันไม่รู้เลยว่า พุดจีบจะต้องทรมานขนาดนั้นก่อนจะจากไป

ถ้ารู้ ฉันจะไม่ปล่อยให้ต้องทรมานเลย

พุดจีบจากไปกลางดึกวันที่สิบแปดกันยา

ฉันเสียใจ เจ็บปวด โกรธตัวเองที่ปล่อยให้พุดจีบต้องเจ็บ

ฉันจะทำอะไรได้ นอกจากจับต้องทำความสะอาด

วางไว้บนผ้าปู แล้วห่มผ้าให้ อยากให้ดูดีที่สุดเมื่อเจดีกลับมาจากทำงาน

เจดีทักทุกวันว่าหน้าตาพุดจีบยังสวยเหมือนเดิม เดี๋ยวก็หาย

คืนนั้นเจดีกลับมา มองพุดจีบ แล้วพูดว่า "น้องหลับแล้ว"

ฉันพยักหน้า ตอบอีกสองคำถาม

"กี่โมง"

"น้องเจ็บไหม"

เจ็บปวดที่ต้องปล่อยให้เจ็บปวด

วันรุ่งขึ้น เจดีเรียกคนมาขุดหลุม เราฝังพุดจีบในสวน

เราขอให้เขาช่วยปลูกดอกมะลิที่อยู่ในกระถางลงบนหลุม

ฉันจะไปหาต้นพุดจีบมาปลูกไว้ใกล้ ๆ กัน

ร้องไห้คนเดียวหลายครั้งหลายหน เจดีเองก็หน้าแดงน้ำขึ้นตาทุกทีที่พูดถึง

เราให้หมอตรวจเลือดแพนด้ากับหล่อดี

แพนด้าปลอดภัย แต่หล่อดีเป็นแต่ยังไม่ส่งผลถึงไต

ต้องกินยาติดต่อกันทั้งเดือน เว้นไม่ได้แม้แต่วันเดียว

ก่อนหน้าเราเริ่มหยอดยาที่หลังคอ(หมาเลียไม่ถึง) ยานี้จะซึมเข้าสู่ผิวหนัง

ทำให้หมัดหรือเห็บใด ๆ ที่มากล้ำกลายดูดเลือดแล้วต้องตาย

จะต้องหยอดติดต่อกันไปสามเดือน เดือนละครั้ง

แต่พุดจีบก็มาป่วยหนักเสียก่อน

พวกเค้าให้ความสุขเรา ถึงคราวเจ็บไข้แก่เฒ่าก็ต้องดูแล
เรื่องเลี้ยงหมาไม่ใช่เรื่องเล็ก ใส่ใจ ให้ความรัก อยู่เป็นเพื่อนตอนเจ็บป่วย

โรคไตเกิดจากการกินอาหารรสจัด อาหารเค็ม อาหารมีพิษ

และเกิดจากพาหะนำโรคแค่ตัวเดียว หมาที่บ้านไม่มีเห็บซักตัว

เห็นความเจ็บปวดทรมานแล้วจำไว้ขึ้นใจ

อย่าให้ต้องเจออีกเลย

ทุกข์ เสียใจ คิดถึง

ตอนนี้เหมือนมนุษย์บ้าพลัง ทำโน่นทำนี่ไม่หยุด

มีเวลาเหลือไม่เคยอยู่บ้าน อยู่บ้านก็ไม่เคยอยู่ในบ้าน อยู่แต่ในสวน มีอะไรให้ทำเยอะ

เขียนต่อบทกวีที่เขียนค้างไว้ก็ไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเขียนจบแต่ละบทเป็นสุขแค่ไหน

ก่อนหน้าอยากจะเล่าแต่เล่าไม่ออก กระทบกระเทือนใจมาก

รักและคิดถึงมากจนเจ็บปวด บางครั้งก็เผลอเรียก คิดถึง

วันเกิด พุดจีบดูสดชื่นมากเหมือนไม่เจ็บป่วย

อุ้มพุดจีบขึ้นไปบนเตียง ก็เอาหัวดุนหมอน ดุน ดุน ดุน

เหมือนมีความสุขมากที่ได้ขึ้นมาบนเตียง

ดุน ๆ ๆ แล้วก็ล้มตัวลงนอนอย่างสบายอกสบายใจ

นี่เป็นของขวัญที่พูดจีบให้แม้ตอนที่ไม่สบาย

แต่ก็แค่วันเดียวเท่านั้น

คราวที่ป้าอลิซจากไป คุยกับแจน

แจนบอกว่า "ถ้าเลือกได้ เราก็ยังเลือกที่จะมีหมาทุกตัวที่จากไปไว้ในชีวิต"

ใช่ ถ้าเลือกได้ ทั้งที่รู้ว่าจะต้องจากกันอย่างนี้

ฉันก็ยังเลือกที่จะมีหมาทุกตัวที่มีให้เข้ามาในชีวิต

พุดจีบ หมาแสนหวาน

จนกว่าจะพบกันใหม่

*