Whitney Houston 1963-2012
เธอจากไปแล้ว
ผู้หญิงคนนั้น
คนที่ทำให้โลกไหวหวั่น
ด้วยเสียงของเธอ
สู่ดวงดาว ทุกย่างก้าวบนขั้นบันไดสูงชันช่างน่าหวาดเสียว
หากบนเก้าอี้นั้นเธอนั่งลงอย่างสง่างาม
เสียงร้องหาที่ติไม่ได้ ภาพลักษณ์ก็เช่นนั้น
ความสมบูรณ์แบบในห้วงเวลา
ความเป็นหญิงส่งแรงดึงดูดมหาศาล
หากเธอใช้มันอย่างเหมาะสม
ความพอดีที่ลงตัว
เราเกือบได้มันมาทั้งหมดใช่ไหม "Didn't We Almost Have It All"
รักที่ยิ่งใหญ่ที่สุด "The Greatest Love Of All"
ฉันอยากเต้นรำกับบางคน "I Wanna Dance With Somebody"
เก็บรักทั้งหมดไว้ให้เธอ "Saving All My Love For You"
รักเธอเสมอ "Always Love You"
เพลงสุดพิเศษ ตรึงตราไม่อาจลืมเลือน
เธอจากไปแล้ว
เธอไม่เคยจากไป
ทุกก้าวย่างสู่บัลลังก์ดวงดาวยากลำยาก
แต่การรักษามันไว้แสนยากเข็ญ
เสียงแตกแหบพร่า
เธอ ซบหน้าลงกับไมโครโฟนเมื่อโดนโห่
โน้ตตัวนั้นบนบันไดเสียงนั้น
เธอไปไม่ถึงมันอีกต่อไป
ไม่อาจไขว่คว้า
ผู้คนผิดหวัง บางคนเดินออกอย่างหมดศรัทธา
"ปีศาจร้ายที่สุดคือตัวฉันเอง ฉันเป็นเพื่อนชั้นเยี่ยมและเป็นศัตรูตัวฉกาจของตัวเอง" (วิทนี่ย์)
ยาเสพติด
อะไรทำให้เธอใช้มัน
บัลลังก์ดาว?
ชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลว?
ทางเลือกสำคัญที่สุดในชีวิตมีสองอย่าง
อาชีพและการแต่งงาน
เพราะเราต้องอยู่กับมันไปจนตาย
แม่บอกไว้
แม้หย่าร้าง เธอยังต้องอยู่กับชีวิตสมรสที่ล้มเหลว
ไปจนตาย
..
ฉัน เป็นคนหนึ่งผู้สั่นไหวไปกับเพลงบางเพลง
ถ้อยคำผ่านน้ำเสียงของเธอดึงห้วงหดหู่เปราะบาง
เชิญชวนให้กางปีกกว้างโผบินสู่ท้องฟ้าเสรี
ขณะสองเท้าก้าวเดินอย่างทรนง
พลันยินเสียงสายน้ำน้อยกระซิบกระซาบ
ดังน้ำใจปลอบโยน
ใจหาย
ชีวิตเป็นเช่นนี้
ใช่แล้ววิทนี่ย์
เธอเกือบได้มันมาทั้งหมดเลย
วิทนีย์ ฮูสตัน เคย เป็นเด็กหญิงน่ารักที่เติบโตเป็นผู้หญิงสวยงามที่มีน้ำเสียงสวยงาม มีแม่เป็นนักร้องเพลงกอสเปลในโบสถ์ ดีออน วอร์วิค นักร้องชื่อดังเป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอ เธอมีลูกสาวบ้อบบี้ เธอส่งแรงบันดาลใจให้นักร้องรุ่นหลังหลายคน เสียงของเธอจะให้กำลังใจและปลอบโยนผู้คนต่อไป ด้วยเหตุนี้เธอจึงดำรง วิทนี่ย์จากไปมื่ออายุสี่สิบแปด ก่อนงานแจกรางวัลแกรมมี่ อะวอร์ดเพียงวันเดียว
*
Seashells By The Shore
