"For my part, I know nothing with certainty but the sight of the stars makes me dream."
(Vincent van Gogh)
(Vincent van Gogh)
*
จริงแล้ว ไม่เคยแน่ใจได้เลยว่า
บทกวีที่คุณเขียนบทใด มีที่มาจากใคร
หรือเพื่อใคร
คำ วลี ประโยค ชิ้นส่วนของบทกวี
ไม่ผิดกลีบดอกไม้ปลิดปลิว
กระจัดกระจาย รายริ้วพริ้วไหวอยู่ในสายลม
อย่างคุณว่า เราคงเป็นเครื่องมือหนึ่งผู้รวบรวมชิ้นส่วนเหล่านั้น
ฉันอาจเป็นตัวแทนหนึ่งของมวลหมู่ดอกไม้
คลี่บานอยู่ท่ามกลางอุทยานลึกเร้น
เพื่อคู่ปีกของเรา จักได้โบยบินไปใต้ฟ้ากว้างแห่งจินตกวี
ตัวหนังสือของเรา
ถ้อยคำของเรา
พูดจากันเสร็จแล้วหรือยังนะ
สายลมผิวแผ่ว "บางอย่างยังไม่ลุล่วง"
กระนั้น ใครคนหนึ่งจึงเปิดลิ้นชักแห่งความทรงจำ
ปลดปล่อยฝูงนกให้กางปีกโผบิน
และแล้วเฝ้ามอง...จนกว่าจะลับหาย
ขณะอีกคนลั่นกุญแจ
เก็บกักไว้ในห้องหับ
ที่ปิดตาย
*
จริงแล้ว ไม่เคยแน่ใจได้เลยว่า
บทกวีที่คุณเขียนบทใด มีที่มาจากใคร
หรือเพื่อใคร
คำ วลี ประโยค ชิ้นส่วนของบทกวี
ไม่ผิดกลีบดอกไม้ปลิดปลิว
กระจัดกระจาย รายริ้วพริ้วไหวอยู่ในสายลม
อย่างคุณว่า เราคงเป็นเครื่องมือหนึ่งผู้รวบรวมชิ้นส่วนเหล่านั้น
ฉันอาจเป็นตัวแทนหนึ่งของมวลหมู่ดอกไม้
คลี่บานอยู่ท่ามกลางอุทยานลึกเร้น
เพื่อคู่ปีกของเรา จักได้โบยบินไปใต้ฟ้ากว้างแห่งจินตกวี
ตัวหนังสือของเรา
ถ้อยคำของเรา
พูดจากันเสร็จแล้วหรือยังนะ
สายลมผิวแผ่ว "บางอย่างยังไม่ลุล่วง"
กระนั้น ใครคนหนึ่งจึงเปิดลิ้นชักแห่งความทรงจำ
ปลดปล่อยฝูงนกให้กางปีกโผบิน
และแล้วเฝ้ามอง...จนกว่าจะลับหาย
ขณะอีกคนลั่นกุญแจ
เก็บกักไว้ในห้องหับ
ที่ปิดตาย
*
ถ้อยคำอ่อนโยนมาจากใจอ่อนโยน
ตอบลบอย่างน้อยก้อต้องมาจากความรู้สึกที่อ่อนโยนเนอะคะ
ตัวหนังสือที่คนเขียนๆเป็นตัวแทนของคนอื่นๆก็จริงอยู่
แต่ไม่ใช่ทั้งหมดอย่างแน่นอน
ถึงมีงานหลายๆแบบสำหรับหลายๆอารมณ์
และสำหรับคนหลายๆประเภท
ชอบชื่อกับบทต้นค่ะ เวลาศศิอ่านอะไรก็ต้องทำความเข้าใจกับความหมาย
แต่อย่างที่จัสบอกบ่อยๆให้ตีึวามหมายไม่ใช่ตีเป็นคนนั้นคนนี้ จะอ่านไม่สนุก
อิ
ศศิเชื่อจัสก้อเลยอ่านสนุกทุกบททุกตอน
เพราะศศิเองก้อ"ไม่เคยแน่ใจ"เหมือนกัน
ฮ่าๆ
ส่วนบทสุดท้ายศศิคิดว่า
คนที่นับถือตัวเองถึงจะกล้าพูดเพื่อตัวเอง แบบแมนๆ
ส่วนคนที่ไม่พูดอาจไม่ใช่ไม่นับถือตัวเองแต่เห็นแก่คนอื่น
ถ้าเป็นงั้นศศิถือว่าเป็นการนับถือตัวเองที่ยิ่งกว่าเนอะคะ