Home Photo

Home Photo
Happy New Year 2019

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
กว่าจะมาสวัสดีได้ก็ผ่านไปถึง 15 วันแล้ว
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
แต่เราก็ยังมีอีก 11 เดือนครึ่งที่เหลืออยู่ให้ได้ทำอะไร ๆอย่างที่ใจปรารถนา
ขอส่งความรู้สึกดี ๆ ส่งแรงกายและแรงใจ และความเบิกบานเป็นสุขถึงเพื่อนอ่านทุกคนค่ะ

ลงภาพวาดหมายเลข 5 ซึ่งเป็นภาพเล็กหรือภาพลองวาดในกระทู้ "บทกวีบนแคนวาส"แล้วนะคะ

จัสมิน
15 มกราคม 2562


7.6.53

ดอกไม้และเข็มนาฬิกา

.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.




๑.
.
ล้วนเป็นทุกอย่างของทุกสิ่ง
ล้วนเป็นความจริงเป็นความฝัน
ล้วนเป็นบางอย่างเป็นสารพัน
ล้วนค่าอนันต์และเปล่าดาย
.
ล้วนยังคงอยู่และอันตรธาน
เป็นทุกประการและผ่านหาย
ล้วนคือชีวิตและความตาย
ถนอมต้นกลางปลายแล้วปล่อยไป
.
.
ชีวิต มิตรภาพ ความรัก
แบ่งปัน ตวงตัก รู้จักให้
ขอบคุณ ขอโทษ โกรธหัวใจ
ทำไม ? ความตาย ยังว่ายเวียน
.
.
๒.
.
พลันวาบประกายปลายเทียน
สองด้านไฟเบียน
ขึ้ผึ้งนวลเนียนละลาย
.
หยดหยาดไหลร่วงรินสาย
โหยไห้ฟูมฟาย
เผาะเผาะน้ำตาเทียนไหล
.
เดินทางได้ไม่เท่าไร
ปลายทางแสนใกล้
ปียังเยาว์วัยคืนวัน
.
เวลาห่อห่มบ่มฝัน
เดินไปด้วยกัน
เปรมปริ่มทวิมิตรภาพ
.
หวานวัยใคร่ครวญอวลอาบ
หอบหอมกุหลาบ
กำนัลโลกน้อยห้อมล้อม
.
คลับคล้ายชีวินยินยอม
ทางสั้นจึ่งพร้อม
รังเรือนเพื่อนฝูงคนรัก
.
หัวเราะยินรื่นชื่นนัก
วิหคปกปัก
หล่อเลี้ยงธารินวิญญาณ
.
คือวันหน้า วันนี้ วันวาน
คือรักอ่อนหวาน
คือความงดงามวันก่อน
.
กรงเปิดกางปีกบินจร
สู่นิรันดร
ว่อนกลีบกุหลาบหลากสี
.
โบยบินนะนกเสรี
หักลบกลบหนี้
ชีวีเป็นอิสระแล้ว
.
.
๓.
.
ห้วงลึกผลึกแก้ว
ทรงจำวามแวว
ยินเพลง เห็นภาพ ฟังวจี
.
เธอผู้ยังอยู่ตรงนี้
ก้าวตามวิถี
ที่เขาก่อนเก่าก้าวเดิน
.
.
.
.
..
.
..
วันนี้วันคล้ายวันเกิดน้องชาย
พรุ่งนี้วันคล้ายวันตายของอีกคน
บทกวีเขียนเมื่อวันที่ ๘ มิถุนายน ๕๑ และ ๕๒
.

4 ความคิดเห็น:

  1. วันหน้า วันนี้ วันวาน
    เวลาล้วนผ่าน
    หมุนวนเพียงเข็มเล่มเดิม

    เงาบนหน้าปัดจุ่มเจิม
    เลขเก่า ภาพเพิ่ม
    ล้วนเริ่มมิซ้ำกลับทวน

    อยากนึกปล่อยนึกย้อนหวน
    ดอกไม้ ไร้ตรวน
    เฉกใบใดเล่าหยุดโต



    ..........
    วางมะลิ ไว้บนกระดาษขาว ดอกมะลิหายไป เห็นเพียง ก้านสีตอง กระดาษหอมกรุ่น

    ตอบลบ
  2. ... ขอบคุณน้องจันทร์ค่ะ . ไพเราะ ช่างคิด .

    โอ กำลังใจในวันอ่อนแรง




    ไปฉลองวันเกิดน้องมาค่ะ

    เรื่องพรุ่งนี้ ยังเป็นของพรุ่งนี้

    แต่วันเกิดนี้มาถึงทีไร ก็เศร้าทุกที


    ...




    เศร้าเอง เหมือนไม่ยอมให้ลืมเลือน

    ตอบลบ
  3. ๐สุดเสียดายที่ไม่ใกล้ได้รู้จัก

    ๐ถ้ารู้จักคงจะรักเกินหักหาย

    ๐จากไปแล้วยังส่งรักมาทักทาย

    ๐ไร้รูปกายสายลมพรมรำเพย


    นั่งอ่าน น้ำตาไหล
    เกิดแรงบันดาลใจให้ได้เขียน
    คลุกคลีสายสีอักษร
    ของอรชรนัยน์ตาโศก
    โลกนี้แสนรื่นรมย์ อ่อนละเอียด
    สูดลมหายใจลึกๆในบ้านสายลมหอม

    รักจัสมากๆ

    ศศิ

    ตอบลบ
  4. เข็มนาฬิกา กับดอกไม้


    ๑.

    นาฬิกาเก่าแก่

    เท็จ... หรือแท้แค่ไหนในเยื้องย้าย

    หรือดังกันกับปอยฝนที่ปรอยลงหล่นปราย

    แล้วค่อยค่อยเลือนหาย ไปเป็นอะไรที่เป็น....

    ๒.

    เรื่อยไปอย่างธารา

    ช้าช้า... และเร็วได้อย่างตาเห็น

    ที่ร้อน ที่เย็น

    ใช่ไหมที่เป็น เพราะใจ

    นาฬิกาเก่าแก่

    ที่ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ก็เพียงบอกเวลาใช่ไหม?

    กำหนดเข็มชีวิต สั้น ยาว หมุนไป

    เพราะใดกัน

    นาฬิกาเก่าแก่

    ไยไร้ความรู้สึกแยแสในจริง ฝัน

    เพียงพร่ำบ่นบอกเวลา คืน วัน

    ที่ไม่อาจรู้ว่าจริงนั้น ลวงอย่างไร

    หมุนเดินวนเวียน

    แปรเปลี่ยนฤดูกาล ดี ไข้

    จนนานกว่านานลานล้าราไป

    มีไหมใครไขต่อเติมลาน

    หมดแล้วคงหมดเลย ลานชีวิต

    เยื้องย่างระหว่างถูก ผิด ใครท้วงขาน

    ดอกไม้ดอกนั้นที่เบ่งบาน

    ปรายหอมนานไม่นาน ใช่เวลากำหนดไหม นาฬิกา

    หรือไม่ใช่?

    เช่นนั้นแท้จริงเช่นไรกันในคุณค่า

    ไยสั้น ยาวต่างกันนะเวลา

    นาฬิกาใคร ไหนไม่เท่ากัน

    นาฬิกาเก่าแก่...

    เจ๊บปวดแค่ไหน หรือไม่เลยในผ่านผัน

    ที่ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก เฝ้าหมุนวนคืนวัน

    สัมพันธ์อย่างไร้ความรู้สึกใด แค่เวลา

    เจ็บปวดใช่ไหม?

    เข็มนาฬิกาที่เดินไปอย่างไร้สิเนหา

    เดินบอกเวลา

    และเพียงรอว่าเมื่อไหร่จะหมดลานไป

    ๓.

    บุษบา...

    ขาว ม่วง ฟ้า แดง ชมพู ดูหวานไหว

    หอม - ไม่หอม, ทั้งครึ้มสะพรั่ง กระทั่งร้างใบ

    และคละเคล้ากันไป ใช่ไหม? ตูม - บาน

    ปรายหอมตามลม

    ภู่ผึ้งได้ดอมดมความหวาน

    หวานจากบทกวีของดอกไม้ที่โชยกลิ่นรำเพยพาน

    อาจเนิ่นนาน... หรือแค่เพียงชั่วหล่นลมใจ

    และคงตามกำหนดเวลา

    บุษบาจึงโรยร่วงร้างลา ไม่ขณะนี้ ก็ขณะไหน

    แต่โรยร้าง คงโรยร้างดังนกไฟ

    ถลาลงมอดไหม้ เพื่อคืนชีวิตอีกครั้งเนิ่นนาน

    และไกล ใกล้เท่าไร? ใช่ - ไม่ทราบ

    เพียงกลิ่นหอมกำซาบซึมใจใครที่ไหวหวาน

    เท่านี้ บุษบาก็เบิกบาน

    แม้นกิ่งก้านใจจะไหวคลอน ช่างใจ...

    ๔.

    นาฬิกาเอ่ยบอกเวลา

    ทว่า, ดอกไม้คอยบอกความหอม หวั่นไหว

    ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก นาฬิกาเดินไร้ความรู้สึกใด

    ดอกไม้ - ตูม บาน หรือร่วงไป... นะ, ยังบอกเล่าเรื่องราวผ่านความงาม

    หอมบทกวี...


    เขียนร่วมโดยคุณ*แตออ*

    ตอบลบ