ราชาวดีหลบแสงแรงร้อนเข้ามาแตกกิ่งอ่อนใต้หลังคา
แสดงความรู้สึกรู้สาแสนบอบบาง
เตือนให้นึกถึงเจ้าหญิงนอนบนฟูกเจ็ดชั้น
แต่ยังรู้สึกถึงเมล็ดถั่วที่วางไว้ใต้ที่นอน
ใต้ร่มเงา
ราชาวดีผลิดอกออกช่อไม่ช้าบานพรูพราว
ราชาวดีผลิดอกออกช่อไม่ช้าบานพรูพราว
ขาวซ้อนขาวส่งกลิ่นหอมผสมกลิ่นเครื่องเทศเฉพาะตัว
อ่อนช้อยงดงามด้วยรูปทรงและสีขาวราชาวดี
โลกร้อนขึ้นทุกวัน
ยังดีมีที่ให้ราชาวดีได้หลบร้อน
เก็บกลิ่นกรุ่นอ่อน ๆ ก่อนสายลมรำเพย
ความหอมแม้บางเบาสักเท่าไรก็คือความหอม
ประหนึ่งยินยอม ดอกไม้นี้มีไว้ให้ดอมดม
ช่อลดาเมื่อดอกพรูกิ่งจึงลู่โน้มลง
คลับคล้ายกิริยาอาการอันถ่อมตน
เช่นผู้รู้ ค้อมศีรษะให้คนเขลา
โอบอุ้มเด็กน้อยอ่อนเยาว์ ราวช่อดอกไม้ในอ้อมแขน
ไม่เพิกเฉยต่อคำถามไร้เดียงสา
ครั้นสายลมกระโชกสะบัด
กระจัดกระจายแล้วดอกไม้
แต่รูปนามความหอมราชาวดี
แต่รูปนามความหอมราชาวดี
ผ่านวันพรุ่งนี้
ยังจำ
ยังจำ
ราชาวดีในสายลม / Butterfly bush in strong wind |
*
สวยรูปถ่าย
ตอบลบงามเปรียบเปรย
เรื่องราวดอกไม้อ่านสนุกค่ะ
รู้จักดอกราชาวดีเพราะคนเขียนช่างสังเกต
MinMintra