ห้องสีวานิลลา / Vanilla Room

Vanilla Rose

เราต่างคนต่างเดินทาง

บนคนละเส้นทาง

เดียวกัน

ถนนสายชีวิต

เราต่างคนต่างมีนาฬิกา ที่เดินไปช้า ๆ

นาฬิกาของเรา

เดินไปตามมาตรฐานของนาฬิกาหรือเปล่านะ
 นาฬิกาของผู้ไม่เร่งรัดกับปลายทาง

เช้านี้ คุณอาจนั่งทอดหุ่ยจิบกาแฟอยู่ที่ร้านริมทางเท้า

ขณะฉันกำลังปิ้งขนมปังและอุ่นเนยอยู่ในครัวที่บ้าน

กาแฟใส่นมปรากฏอยู่ในอนาคตกาลใกล้ ๆ

ใกล้เท่ากับการกระพริบตาถี่ ๆ ไม่กี่ครั้ง

แดดเช้า ค่อย ๆ คืบคลานผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามา

ผนังห้องสีวานิลลากลายเป็นสีกลีบดอกการเวก คุณจะบอกอย่างนั้น

ส่วนฉันจะบอกว่า ห้องเปลี่ยนเป็นสีแสงแดด

แต่ไม่ว่าใครจะเรียกว่าอย่างไร

ห้องก็เป็นห้องสีเหลืองสดใสที่มีแสงแดดส่องสว่าง

ตัวหนังสือของฉันกำลังบอกว่าสบายดี

คำว่าสบายดีคงไม่ผิวเผินจนเกินไป

ถึงแม้มันจะเป็นคำตอบที่คุ้นชินตามมาตรฐานสามัญ

ฉันก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น

เราต่างคนต่างเดินทาง

ในห้วงยามเช่นนี้ ฉันรู้สึกว่า

เรากำลังเดินทางไปด้วยกัน

*