by Mike Usher
"แผ่นดินที่ฉันอยู่ขาวโพลน
สิ้นสุดลงตรงสีฟ้าของท้องทะเล
โลกของฉันไม่มีที่กำบัง
จึงไม่มีกรง
โล่งกว้าง
เหมือนท้องฟ้า...
บนฟ้ามีนก
ฉันเองก็เป็นนก
กระนั้น ไม่เคยกางปีกโผบิน"
ชีวิต..
ได้มาอย่างไรก็ใช้ไปอย่างนั้น"
นี่คือสิ่งที่นกเพนกวินตัวหนึ่ง
บอกฉัน
*
หมายเหตุ*"ได้มาอย่างไร ก็ใช้ไปอย่างนั้น" โดย มุราคามิ
เขียนเมื่ออ่าน"การแสวงหาตัวตน ใน "เดเมียน" ของ เฮอร์มานน์ เฮสเส โดย "มนุษย์แปลกหน้า"
แวะมาอ่าน “ความจริงของนก”
ตอบลบต้องบอกว่าพออ่านมาถึงบรรทัดล่าง
มันโดนใจอย่างแรง
อยากบอกว่าแม้จะไม่ต้องตีความอะไรเลย
แต่ก็แฝงไว้ด้วยปรัชญาอย่างชัดเจน
ยิ่งผสมกับคำที่ว่า
“ได้มาอย่างไรก็ใช้อย่างนั้น”
ต้องขอยกนิ้วให้ แล้วตบมือให้ด้วยค่ะ
เก่งจังค่ะ ^_________^
รินเติมกำลังใจให้คนเขียน
ตอบลบบ่อยครั้งงานที่เขียนทันที เสร็จในไม่กี่นาที ก็ออกมาดีได้นะคะ
ขอบคุณนะกะค่่ะ
<3
14.9.2011 บางข้อความจากผู้มาเยือนค่ะ
ตอบลบเพนกวินจึงเป็นครูของเราเหมือนกัน : แล้วก็นกในกรงตัวนั้น นัยตามันใสแจ๋วเสียเช้า สบตามันเหมือนส่องกระจก
แต่บทนี้มีประธานซ้อนกัน บางทีกวีก็ชอบเข้าไปเกะกะในบทกวีเป็นประจำ จริงด้วยวันนี้เป็นวันจัสมิน พรุ่งนี้เป็นวันศิลป์ พีระศรี : มีเพลงหนึ่งเพลงจะมอบให้ด้วยนะ.. ถ้าจัสอยากแปลเพลงให้เป็นภาษาสวยๆตามแบบจัสก็ลุยเลยนะ : [link] และ [link]
...
ขอบคุณสำหรับเพลงที่นำมาฝาก จัสไปฟังไปดูความงามแล้วค่ะ อา เอนย่า เป็นของขวัญที่ถูกใจ เพิ่งรู้เหมือนกันว่าทิวลิปเป็นดอกไม้ของเดือนกันยายน แต่ที่น่าแปลกก็คือ ดอกไม้ที่นะกะเอาภาพไปลงให้จัสก็เป็นทิวลิปเหมือนกันค่ะ แปลเพลง จัสจะทำตอนเขียนอะไรไม่ออก น่าแปลนะคะ ^^
คุยด้วยเรื่องประธานซ้อนกัน
1. ฉันข้างบนอยู่ในเครื่องหมายคำพูด จัสว่าน่าสนใจ สองฉัน ฉันแรกอยู่ในเครื่องหมาย และอีกอันข้างนอก
2. บางทีสองฉันนั้นคือคนเดียว
3. เอาฉันคำสุดท้ายออก เพื่อปัดข้อขัดแย้งนี้
4. ตอนเขียนร่วม คำว่า ฉัน คำสุดท้าย คือคำว่าเธอ
ส่วนตานกในกรงใสแจ๋วเหมือนกระจก จัสเองมองเข้าไปแล้วก็เหมือนกัน
ตานกเพนกวินก็ด้วย
ขอบคุณแล้วก็ดีใจที่ได้คุยเรื่องงานเขียน ชอบบบ
อยากถามเรื่องนึงค่ะ คุณรินฤดีเคยบอกจัสว่า จัสเกิดวันเดียวกับกวีคนนึง นายผีที่ขี่ช้างแล้วหายเข้าไปในป่า พอเล่าให้ฟังได้มั้ยคะ อ่านสองปีแล้วลืม
และอยากบอกเรื่องนึง จัสว่าอย่าเปลี่ยนชื่อเขียนงานบ่อยๆเลย เลือกชื่อเดียว แล้วใช้ไปตลอด จัสว่าดีกว่านะคะ แต่ก็แล้วแต่ เป็นแค่มุมมองหนึ่งเท่านั้น
หวังว่าจะได้คุยกันอีก
อ่านแล้วอึ้งอ่ะบทนี้
ตอบลบวู้วว
เศร้านะคะจัส
เศร้าจัง
อ่านแล้วคิด แล้วรู้สึก
แล้วคิด
ไม่ใช่ chewing gum เคี้ยวแล้วคาย
นึกถึงที่เพื่อนจัสบอกอ่ะ
คิดอะไรให้เกินปากเกินกะเพาะหน่อยได้มั้ย
ฉ่าเลย
ฮ่าๆ
คำศศิต่างหากที่ฉ่า ^^
ตอบลบขอบคุณค่ะ