ของกำนัลในวันฝนโปรย

คอยแดดอุ่นยามเช้าเจ้ากุหลาบ

เคยซึมซาบอาบไล้ใต้แสงฉาย

คราชุ่มโชกโลกหม่นฝนโปรยปราย

ฝนก็คล้ายประดับประดาให้น่าชม


ฉันมองหวานกุหลาบอาบหยดน้ำ

น้อยแสงค่ำนำผกายละม้ายผสม

เห็นความจริงความงามตามเงื่อนปม

เห็นความขมห่มหวานแห่งวารวัน


เจ้าผลิดอกออกช่อหนอดั่งรู้

ใครคอยดูอยู่ใกล้ไม่ห่างขวัญ

 แทนแสงอุ่นลึกล้ำของกำนัล

ที่ให้กันและกันวันฝนโปรย




*