พยับฝนลับล่วงแล้ว โพยมงาม
ลมร่ายเพลงลมตาม คลื่นฟ้า
ขับเมฆหม่นหอบหาม เข็ดขื่น
แสงอุ่นอาบโลกหล้า สว่างเวิ้ง ขอบฝัน
ขวัญใดมิอ่อนล้า ขวัญหาย
ขวัญหล่นฟกฟูมฟาย บ่นบ้า
ฟอนไฟรุ่มใจกาย รนเร่า
ขวัญนิ่งอิงขวัญข้า เรื่องร้าย ปลายเฟือน
เพื่อนตนยามย่างก้าว บนทาง
โดดเดี่ยววันฝนพราง ไม่ไร้
จูงกันเลี่ยงกีดขวาง ผันผ่าน
ใจใส่ใจวางไว้ แน่นแฟ้น ขวัญตน
*
photo from reuters.com
"kwan" in traditional Thai beliefs is a spirit within oneself which keeps one's well-being mentally and spiritually.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น