วันเสาร์ที่ผ่านมารดน้ำกุหลาบตอนเช้ามืด เสร็จสิ้นเมื่อแสงเงินแสงทองเริ่มจับขอบฟ้า
โปรยธัญพืชทิ้งไว้เป็นอาหารนก ทานอาหารเช้าในบ้าน
แง้มม่านดูว่านกมากินอาหารหรือยัง
เห็นบางสิ่งสีเหลืองแจ่มจ้าแวบไหวอยู่หลังกระถางราชาวดี
อ๋อ ดอกพุทธรักษาที่ร่วงลงมาคงโดนลม
เอ๊ะ สีเหลืองหายไป แล้วโผล่ออกมาใหม่
หัวใจพองโต มือสั่นตื่นเต้น
นกสีเหลืองนี่นา
นกสีเหลืองนี่นา
นกอะไรไม่เคยเห็น
คว้ากล้องถ่ายรูปพร้อมกับฮึมฮัมเพลงเยลโล่เบิร์ด
นกสีเหลืองบนลานกรวดกำลังกินเมล็ดธัญพืชในบ้านของเรา
นกสวยจัง นกอะไรกันนี่ ชื่ออะไรจ้ะ
ตื่นเต้นจนมือสั่น แต่ก็ต้องถ่ายรูปเอาไว้
กลัวจะไม่ได้พบกันอีก
เดินเข้ามาจนใกล้ไม่ได้กลัวเลย หรือไม่ทันมอง
พินิจสีเหลืองสดใส ที่ปลายหางและปลายปีกอ่อนจางจนเกือบเป็นสีขาว
เหมือนสีกุหลาบซัมเมอร์ไทม์
ขนบนตัวเป็นขนอุยปลิว ๆ เมื่อโดนสายลมอ่อน
หรือเป็นลูกนก
ลูกนกอะไร
เห็นหน้ากันแล้ว ที่แก้มมีสีม่วง !
ที่จงอยปากก็ด้วย !
หางก็ยาว
นี่ลูกนกนี่นา ขนบนหัวยังปุกปุย
คายเปลือกเมล็ดพืชเหมือนนกกระจอกเลย
พ่อแม่ไปไหน ทำไมมาหากินลำพัง
เดียวดาย
หันมามองกันแล้ว เจ้านกขนอ่อน
เจ้านกสีเหลือง
เจ้านกแก้มม่วง
เจ้าหางขาวเท้าส้ม
อยากให้กินเยอะ ๆ ดูแล้วนกน้อยยังอ้วนได้อีกมาก
ดูมันบอบบางเหลือเกิน
นกกินไป คนมองก็ทำใจกับอารมณ์หลากหลาย
ทันใดก็เห็นสีเขียวตองอ่อนใต้ปีกนก
เป็นสีเขียวที่สวยมาก ๆ
แต่ทำไมปีกถึงสั้นอย่างนั้น
หรือเป็นปีกที่โดนตัด
ผู้ไม่รู้ย่อมคิดอะไร ๆ ได้ต่าง ๆ นา ๆ
ไม่เคยเห็นนกในสวนที่มีสีสันสวยงามบาดตา
บอบบาง ดูน่าสงสารบาดใจอย่างนกตัวนี้มาก่อนเลย
หรือจะเป็นนกแก้ว
สีเขียวที่ใต้ปีกทำให้คิดอย่างนี้
เหมือนลูกเจี๊ยบเลย
ปีกมันไม่ได้โดนตัดหรอก
มันเป็นลูกนก
ยังโตไม่เต็มวัย
ผู้สังเกตการณ์พินิจพิจารณาและวิเคราะห์
บทสรุป
มันเป็นลูกนกกำพร้า !
นกยังไม่อิ่ม ยังเคลื่อนไหว
คนถ่ายรูปก็ยังมือสั่น
บอกตัวเองว่า มือสั่นทำให้เสียเรื่อง
เป็นช่วงเวลาที่เหลือเชื่อ
มองด้วยเลนส์ตา
มองด้วยเลนส์กล้อง
เก็บภาพจำไว้ในสองที่
ลูกนกยังกินต่อไป
ผู้สังเกตการณ์หารือตัวเอง
ถ้าเป็นลูกนกแก้ว
มันจะอยากกินกล้วยไหมนะ
ความสำคัญของการมีชื่อและรู้ชื่ออยู่ตรงนี้
ขณะกินไปก็ชำเลืองมองมาตลอด รู้เลยว่าไม่กลัวในระยะห่างสองเมตร
ทำท่าเหมือนง่วง คงจะอิ่มแล้ว
ยัง ยังไม่อิ่มดี หิวมามากมาย
จิตใจของคนที่หลงใหลเหล่านกอิสระในสวนถูกฉีกทึ้ง
ฉีกทึ้งที่คำว่านกอิสระ
โอ
อยากทำให้นกอิสระ
... ไม่อิสระอีกต่อไป
เปลือกธัญพืชคงคิดจงอยปาก เขี่ยใหญ่เลย
อยากเลี้ยง
อยากดูแล
อยากเก็บไว้ในที่ปลอดภัย
ดูสิ ขนเรียงกันอย่างงดงามแค่ไหน
ไปจากที่นี่ จะรอดไหม
ใครเห็นใครก็อยากได้
หรือแม่ของมันถูกจับตัวไป
ทิ้งลูกน้อยเป็นลูกนกกำพร้า
หากินเอง
อยากเป็นเจ้าของ
ไม่ !
จะไม่จับนกขังกรง
คู่ปีกคู่นี้ไม่ควรอยู่ในกรง !
ขณะความคิดกำลังโต้เถียงกันเอง
ฉันปลีกตัวจากเจ้านกน้อยไปอย่างเงียบเชียบ
เพื่อขบคิด
เพื่อไตร่ตรอง
เพื่อทบทวน
หรืออาจเพื่อให้เวลาหาคำตอบมาให้
แล้วจะออกมาหาใหม่นะนกน้อย
(ยังมีต่อ)
*
