Home Photo

Home Photo
Happy New Year 2019

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
กว่าจะมาสวัสดีได้ก็ผ่านไปถึง 15 วันแล้ว
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
แต่เราก็ยังมีอีก 11 เดือนครึ่งที่เหลืออยู่ให้ได้ทำอะไร ๆอย่างที่ใจปรารถนา
ขอส่งความรู้สึกดี ๆ ส่งแรงกายและแรงใจ และความเบิกบานเป็นสุขถึงเพื่อนอ่านทุกคนค่ะ

ลงภาพวาดหมายเลข 5 ซึ่งเป็นภาพเล็กหรือภาพลองวาดในกระทู้ "บทกวีบนแคนวาส"แล้วนะคะ

จัสมิน
15 มกราคม 2562


27.8.56

ยามเช้า (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒) / Dawn



อรุณรัศมีส่อง
ละม้ายทองละอองห่ม
วสุนธราอุษาพรม
ระบายแสงรวีฉาย

 วิหคร่าถลาร่อน
ประดุจฟ้อนระบำร่าย
ประสานกก็ผกผาย
ประสานร้องประสมเสียง

แมลงภู่และหมู่ผึ้ง
ละล่องถึงลดาเรียง
คณาบุษบาเมียง
ตะเวนร่อนตะลอนสรร

ขจีพฤกษ์ขจายห้อม
พิสุทธิ์พร้อมประโลมปัน
สว่างใสผกายวัน
ทิวางาม ณ ยามเช้า


*

กล้วยก้ามกุ้งในแสงเช้า / Heliconia in morning light


15.8.56

เพื่อจัดวางภายในให้งดงาม / The Room Within



วันสีเทา / Grey Day

เย็นฝนโปรยโรยสายลายเส้นไหม
พรางสีสันดอกใบภาพในสวน
ระบายเหงาเทาจางช่างนุ่มนวล
วางคำชวนให้ก้าวเดินเพลินฝนปราย


จึงก้าวเดินออกไปโดยไม่ลืม
ว่าด่ำดื่มปลื้มงามหนึ่งความหมาย
วันหม่นหม่นฝนโรยลมโชยชาย
อาจคล้ายคล้ายฝนผ่อนลมอ่อนแอ


เถิดโอบกอดความงามตามที่มี
เห็นสิ่งดีแม้ยามที่มีบาดแผล
แม่เช็ดเลือดพ่อเป่าเฝ้าดูแล
ผ่านปรวนแปรเก็บไว้ให้ที่ทาง


เหมือนเลือกหาดอกไม้ใส่แจกัน
เหมือนคัดสรรต้นไม้ใส่กระถาง
เราเรียงร้อยถ้อยคำช่วยทำทาง
"เพื่อจัดวางภายในให้งดงาม"





พุดซ้อนวันฝนโปรย / Gardenia in soft rain




*




10.8.56

ใต้ฝนโปรยสาย / In The Soft Rain



ฝนโปรยสายบางเบากระทบบานกระจกกระจายเป็นจุด ๆ
บานกระจกสวยที่สุดเมื่อฝนเทลงมา
ริ้วสายไหวเคลื่อนเลื่อนลงพื้นภายนอก
ด้วยจังหวะและลีลาต่อเนื่องเชื่อมโยงของน้ำจากฟ้าสู่ผืนดิน


ฉันจิบกาแฟรอฝนตกหนัก


ฝน ยังคงโรยสาย คล้ายเชื้อเชิญให้ก้าวเดินออกไป
เหลือบมองสมุดบันทึกที่มีดินสอทื่อ ๆ คั่นอยู่ระหว่างหน้ากระดาษว่าง ๆ
ใครคนหนึ่งไม่อยู่ ฉันหากบเหลาดินสอไม่เจอ
ดินสอจึงอยู่ตรงนั้น 
ระหว่างหน้ากระดาษที่ไม่มีตัวหนังสือ


ฉันเปิดประตู เสียงคนในบ้านร้องเรียก ไม่ช้าก็มาถึงพร้อมร่ม
เมื่ออยากเดินเล่นใต้ฝนโปรย ใครเล่าจะกางร่ม

ฉันไม่ต้องการร่ม
ฉันต้องการกบเหลาดินสอ
ฉันต้องการดินสอปลายแหลม ๆ
ต้องการเขียนตัวหนังสือเส้นบางคม

ฉันต้องการเขียน

บทกวี









ศิลปินโลกคนไหนนะที่กล่าวว่า
"ถ้าแรงบันดาลใจมาไม่ถึง ฉันจะออกเดินไปครึ่งทางเพื่อพบเธอ"




*