Home Photo

Home Photo
Happy New Year 2019

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
กว่าจะมาสวัสดีได้ก็ผ่านไปถึง 15 วันแล้ว
เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
แต่เราก็ยังมีอีก 11 เดือนครึ่งที่เหลืออยู่ให้ได้ทำอะไร ๆอย่างที่ใจปรารถนา
ขอส่งความรู้สึกดี ๆ ส่งแรงกายและแรงใจ และความเบิกบานเป็นสุขถึงเพื่อนอ่านทุกคนค่ะ

ลงภาพวาดหมายเลข 5 ซึ่งเป็นภาพเล็กหรือภาพลองวาดในกระทู้ "บทกวีบนแคนวาส"แล้วนะคะ

จัสมิน
15 มกราคม 2562


27.10.54

Where Eternity Stays


ยามผู้ติดตามนามความตายมาเยือน

โดยไม่ต้องเปิดประตูเรือนต้อนรับ

ได้แต่เชื้อเชิญให้นั่งลง

เพื่อยื้อยุดช่วงเวลาไว้อีกสักหน่อย

เท่านี้ที่ทำได้

ปลอบโยนผู้กำลังจะจากไป

และเอาอกเอาใจผู้รับมอบ

พาผู้เป็นที่รักของฉันไปดีดี

สู่ที่ทางแห่งการพบเจอ

ในที่สุด


*



20.10.54

เขอรี เพื่อนแสนรัก Ma Cherie, my black & white friend




photo by Nagamon


เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านไป
อาการของเชอรี หมาน้อยขาวดำที่มีโรคประจำตัวก็ทรุดฮวบ หมอวิ่งเข้าบ้านทั้งกลางวันและกลางคืน
เชอรีที่ไม่เคยยอมแพ้... หมดแรง หมอฉีดยาให้ผ่อนคลาย ยาหมดฤทธิ์ก็ชักอีก
เช้าวันรุ่งขึ้น วันอาทิตย์ หมอประจำก็แวะมาฉีดยาให้
ฉีดเข้าเส้น แล้วก็ฉีดเข้ากล้ามเนื้อ หวังจะให้หลับสักแปดชั่วโมง
เธอนอนอยู่บนเตียงจัส นอนหลับสนิทน่าสบาย ตื่นมาก็มองหาจัสสี่ห้าหน ยาไม่ได้ทำให้หลับแน่นิ่งค่ะ
บ่ายโมงแจนกับเจสันมาถึง คงจำเข้าบ่าวเจ้าสาวเดือนพฤษภาได้ จัสออกไปรับ ดีอกดีใจ
กลับเข้ามามองเชอรี่นอนหนุนหมอน หลับ... จัสนั่งข้างๆ จับขาหน้าไว้
แจนเข้ามาบ้านหลังนี้ เธอบอกว่า แน่ใจเหรอว่าหลับ
เจดีปลุกใหญ่ ใช้สองมือตีสลับกันที่หน้าอกเชอรี "เชอรี เชอรี" จัสขอให้เจดีหยุด ให้เรียกหมอ
หมอเข้ามาปั๊มหัวใจ จัสทนไม่ไหว เชอรีสู้มามาก และเหนื่อยมากแล้ว
ธรรมดา หมาที่เป็นโรคลมชักจะจากไปในหกเดือน เชอรีอยู่กับจัสมาสองปี
โรคจะเกิดขึ้นเป็นช่วงๆ เราต้องรับมือดีๆ
เวลาไม่มีอาการ เธอก็เป็นหมาที่มีความสุข มีชีวิตชีวาเหมือนที่เคยเป็น

จัสมอบชีวิตของเชอรีไว้กับพระเจ้า พูดเสมอว่าเชอรีเป็นหมาของพระองค์ ฝากจัสเลี้ยง คงเป็นการเตรียมใจวิธีหนึ่ง
ทุกครั้งที่อธิษฐาน อาการจะดีขึ้นทันที อาจจะเป็นเพราะจัสสงบลงก็เป็นได้
ไม่ว่าจะเป็นพระประสงค์ของพระองค์
หรือเพราะเชอรีเลือก
หรือเพราะเหตุบังเอิญ
ก็เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดแล้ว คุณตามาอยู่กับจัส แจนกับเจสันที่รักมากมาอยู่ด้วย
คนเข้าออกบ้านตลอดเวลา แล้วจัสควรออกไปข้างนอกบ่อยๆอีกด้วย
ถ้าเชอรีอยู่ จัสจะไม่ทำเลย
ด้วยเหตุนี้จัสเลยไม่มีเวลาดำดิ่งกับความเศร้า ไม่ได้อยู่คนเดียวนานๆ
แต่จัสก็เสียใจและคิดถึงเชอรีมาก

เราเลือกที่จะฝังเชอรีไว้เคียงข้างวิทนี่ย์ที่เป็นแม่
แทนส่งไปกับหมอที่พาคนมารับศพ...ไปเผา

เจดีกับเจสันช่วยกันขุด
จัสเอาเชอรีที่มีผ้าปูที่นอนห่อไว้วางลงไป
จัสบอกว่า "แล้วเจอกันนะเชอรี"
แล้วจัสกับแจนก็กลบหลุม หมอก็ช่วยด้วยค่ะ

อีกวันสองวัน จัสจะไปซื้อต้นมะลิ'ลา'มาปลูกคลุม
จะกลายเป็นดงดอกมะลิเหนือที่ๆวิทนี่ย์กับเชอรีนอน
จัสอยากให้ต้นมะลิเป็นเหมือนผ้าห่ม ห่มเพื่อนทั้งสองของจัสมินไว้


วิทนี่ย์ หูตก Whitney, my dear dear friend

photo by Nagamon

วิทนี่ย์ แม่ของเชอรี มีสายพันธุ์ดัลเมเชี่ยนอยู่ด้วย พออายุมากจะเป็นโรคไต
เป็นจุดอ่อนของสายพันธุ์นี้ค่ะ
ในภาพวิทนี่ย์กำลังป่วย


วันนึงหมอบอกจัสว่า วิทนี่ย์จะอยู่กับเราระหว่างสองอาทิตย์ถึงสองเดือน
เธออยู่กับเราต่อมาอีกแปดเดือน
มีช่วงเวลาแย่ๆและมีช่วงเวลาที่วิทนี่ย์วิ่งเล่นในสวนหรือเดินเล่นอยู่ใต้แสงแดดบ่อยๆ

เขียนถึงหมาที่รักทั้งสอง
รักมากๆ

*

เราจะไม่พูดถึงอดีตมากนักนะวิทนี่ย์ เชอรี
เพราะอดีตมันแสนดีและงามซะจนจัสไม่อยากพูดถึง
แต่ยืนยันว่า จัสไม่ได้ลืมอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว

I love you so much Whitney
I love you so much Ma Cherie.
Goodbye,
sooner or later we'll meet again.

Till then.


*





6.10.54

ตราบหนึ่งนิรันดร (บทกวีแปล) Amarantine by Enya




เธอรู้ เมื่อเธอมอบรัก
รัก...จักเปิดดวงใจ
สู่สิ่งใหม่ในทุกอย่าง
และเธอรู้ เวลาย่อมหาหนทาง
ความเชื่อมั่นถูกวาง
ลงในรักที่เธอมี
ว่ารักนี้ คือรักที่แท้จริง

เธอรู้ สิ่งที่พูด เธอพูดด้วยรัก
หนึ่งกระซิบเสียง เพียงหนึ่งถ้อยคำ
สัญญาที่ให้ ใช่ไหมเธอจดจำ
ย้ำเตือนอยู่ในจังหวะหัวใจทิวา
เธอรู้ว่า วิถีแห่งรักเป็นเช่นนี้


ตลอดไป
ตราบนาน
ตลอดกาล นิรันดร
รักคือรัก
คือรัก
รักคือ.. ความรัก

เธอรู้ บางครั้งความรักทำเธอร้องไห้
ปล่อยน้ำในใจ ปล่อยไปให้ไหลริน
หล่นเม็ดน้ำตาให้สิ้น
เพราะเธอรู้ รักทำให้เหมือนได้โบยบิน
หัวใจจินต์ เจ้าบินไกลเหลือเกิน

เธอรู้ ประกายรักในแววตา
อาจใช่ร่วงดาราจากฟ้าสูง
และเธอรู้ ยามเธอตื่น รักรออยู่คอยจับจูง
เพราะทุกวันและคืน
เป็น
ของ
รัก


*


You know when you give
your love away
It opens your heart,
everything is new.
And you know time will
always find a way
to let your heart believe it's true.

You know love is everything you say;
a whisper, a word,
promises you give.
You feel it in the
heartbeat of the day.
You know this is the way love is.

Chorus
Amarantine...
Amarantine...
Amarantine...


You know love may
sometimes make you cry,
so let the tears go,
they will flow away,
for you know love will
always let you fly
-how far a heart can fly away!

Chorus

You know when love's
shining in your eyes
it may be the stars
falling from above.
And you know love
is with you when you rise,
for night and day belong to love.


*
ขอบคุณคนนำเพลงมาวางให้
พร้อมดอกไม้แห่งเดือนกันยา


*

1.10.54

แม้แต่ความเศร้าก็มีคราวสิ้นแรง






เมฆล้าฟ้าหม่นฝนโรยสาย
ความเศร้าส่ายไหวในเงียบเหงา
ความสุขร่ายรำระบำเงา
ความโศกซมเซาคราวอ่อนแรง
*
ปรากฏชั่วขณะตัวละคร
บางครั้งทับซ้อนในลำแสง
มากมายว่ายเวียนที่เปลี่ยนแปลง
คุณค่าถูกแพงแห่งเวลา
*
หัวเราะร้องไห้ได้รู้สึก
ไม่มีตื้นลึกให้ค้นหา
เจ็บช้ำกรายกล้ำหล่นน้ำตา
ชีวิตเมตตาให้เสรี
*
เมฆล้าฟ้าโรยโปรยเม็ดฝน
ความเศร้าร่วงหล่นจนทางหนี
ความสุขร้องเต้นเล่นดนตรี
ทุกข์โศกถึงทีที่หมดแรง


*